เราควรทำตัวยังไงดีค่ะ เราอยู่กินกับแฟนที่บ้านพ่อแม่เราเอง ท่านให้เราอยู่แล้วท่านไปอยู่บ้านอีกหลังนึง โดยอยู่ติดกัน เรากับแฟนต่างคนต่างช่วยกันทำงานช่วยกันเก็บเงินเพื่อที่จะสร้างอนาคตด้วยกัน ตอนนี้เราคุยกันว่าจะสร้างยนต์สักคัน ประเด็นก็คือ เราอึดอัดใจเวลาพ่อแม่แฟนโทรมาขอเงิน เรารู้ว่าลูกที่ดีควรจะส่งเสียเลี้ยงดูพ่อแม่ แต่ถ้าเราให้พ่อแม่เค้า เราก็ต้องให้พ่อแม่เราด้วย ถ้าให้เค้า1,000ก็ต้องให้ฝ่ายเรา1,000 บางทีเรา2คนกลับมามีปันหากันเองว่าแล้วเมื่อไหร่จะได้สร้างรถ สร้างอนาคตเหมือนคู่อื่นเค้า แล้วถ้าวันไหนแม่ยายเราโทรมาขอเงิน แล้วเราโอนให้ พ่อแม่เราก็จะไม่ค่อยพอใจ และสลับกัน ถ้าวันไหนแม่เราขอเงินแล้วเราให้ท่าน แฟนก็จะมีอาการแปลกๆ เหมือนไม่พอใจแต่ก็ไม่พูดอะไร เค้าเคยพูดกับเราว่าเงินเดือนออกครั้งนี้เค้าขอโอนให้แม่เค้านะ เราก็เลยพูดว่าถ้าให้แม่เธอเราขอให้แม่เราด้วยนะ เพราะเราถือว่าทั้ง2ท่านจะได้เท่าๆกัน จะได้ไม่มีใครมาพูดได้ว่าให้แต่ฝ่ายนู้น แต่สักพักแฟนเราตอบกลับมาว่า 'ไม่เป็นไร ไม่ต้องแล้วก็ได้' ทำให้เราคิดว่าเราเห็นแก่เงินไปไหม แต่ถ้าเราไม่ทำแบบนี้แม่เราก็จะว่าเราทุกครั้ง ว่า'ไปให้เค้าทำไม เอามาให้แก่ดีกว่า เพราะบางทีแก่ก็ช่วยเหลือเราอยู่' .... แต่เราทำแบบนั่นไม่ได้ เราจะให้เงินแต่ฝ่ายแม่เราได้ไง  เพราะเงินมันก็เป็นเงินเรา2คนที่ช่วยกันเก็บ มันเป็นเงินของเค้าด้วย พ่อแม่เค้าไม่มีเงินเราก็ต้องให้ เพราะเค้าคือพ่อแม่ลูกกัน  
เราควรทำตัวยังไงดี ควรวางตัวยังไง แบบที่เรากับแฟนจะไม่ต้องมีปันหากัน
(เรา แฟน พ่อแม่เรา จะอยู่บ้านหลังเดียวกันตอนกลางวัน กลางคืนพ่อแม่จะไปนอนที่บ้านอีกหลัง เรื่องกับข้าวกินร่วมกัน เราเป็นฝ่ายออกเงิน พูดง่ายๆเราอยู่แบบมีพ่อแม่เราช่วยเหลืออยู่บ้าง บางทีเราก็อยากอยู่แบบรับผิดชอบกันเอง จะมีกินหรือไม่มีกินก็อยากหาทางดิ้นรนกันเอง แต่พอเราพูดออกไป แม่ก็คิดว่าเราไม่อยากให้แก่เข้ามา ส..ในชีวิต ใช่ค่ะ!แม่พูดคำว่า ส...เลยค่ะ บางทีเราอยากมีชีวิตครอบครัวที่สร้างกันเอง ดิ้นรนพยายามกันเองมากกว่า)

เราควรทำยังไงดีคะ พูดกับใครก็ไม่ได้ อึดอัดเหลือเกินค่ะ