ต้องขยายความครับ ( สั้นๆแบบในกระทู้ ข้อมูลไม่เพียงพอ )
เพราะ
ภิกษุภิกษุณีอุบาสกอุบาสิกา คือ รากฐานของสังคมพุทธศาสนา

ภิกษุเข้าใจธรรมตามระดับความสามารถของตน.....ปฎิบัติตรงตามธรรมวินัยมีหิริโอตัปปะ...จนถึงอริยบุคคล..พ้นทุกข์
ต้องเข้าใจตรงกันว่า สาวกไม่มีทางเข้าใจธรรมทั้งปวงที่พระพุทธเจ้าแสดงไว้ทั้งหมด ...สาวกเข้าใจในจุดที่ตนกระทำศีลสมาธิปัญญาพ้นทุกข์เท่านั้น
พระอรหันต์...เข้าใจธรรมน้อยกว่าพระอรหันต์ผู้เลิศในแต่ละด้าน....และพระอรหันต์ทั้งปวงเข้าใจธรรมไม่ลึกซึ้งเท่าพระพุทธเจ้า ( พระศาสดา )
พระอรหันต์สาวกจำธรรมที่พระศาสดาแสดง...แล้วนำมาบอกต่อ...อธิบายได้ในมุมของตนได้...แต่จะไม่ขัดแยังกับพระพุทธเจ้าเด็ดขาด
พระอรหันต์ท่านไม่สร้างธรรมใหม่มาทดแทนพระธรรมที่พระพุทธเจ้าแสดงไว้เด็ดขาด ( ฟังธง )

อุบาสกอุบาสิกาเข้าใจธรรมตามเพศของตน...ทำบุญทำทานรักษาศีลเช่นไร..ปฎิบัติธรรมสมควรตามเพศตนอย่างไร
บางคนได้บรรลุอริยบุคคลขั้นต้น...ย่อมเข้าใจธรรมตามระดับของตน ( ไม่มีทางเข้าใจธรรมได้ลึกซึ้งเท่าพระพุทธเจ้า แน่นอน )

สรุป
อริยสัจ 4 ยังอยู่ครบ
อริยมรรคองค์ 8 ในนั้นคือข้อปฎิบัติเพื่อพ้นทุกข์ยังครบถ้วนถูกต้องตามที่พระพุทธเจ้าได้แสดงไว้
ขันธ์ อายตนะ ธาตุ ปฎิจจสมุปบาท...ธรรมทั้งปวงคือตัวแทนพระศาสดายังอยู่ครบ
โพธิปักขิยธรรม 37 ประการยังครบถ้วนเข้าใจตรงกัน
พระพุทธศาสนาแท้จึงยังดำรงอยู่ (.....อิงธรรมวินัย...คือตัวแทนพระศาสดา...ไม่อิงบุคคลอื่นเด็ดขาด )

แต่
ถ้าอ้างว่าบรรลุแล้ว เข้าใจธรรมแล้ว ขัดแย้งพระสูตรได้ ขัดแย้งตำรากระดาษได้
นี่บรรลุเก๊แน่นอน
เพราะ
ตำรากระดาษนั้น อริยบุคคลในอดีตและปัจจุบันท่านเห็นตรงกันว่าเป็นคำสอนแท้ของพระพุทธเจ้าจริง ( เทวดาสมัยพุทธกาลก็ยังอยู่รับรอง )
ไม่ใช่ตำรากระดาษแต่งเติมไปเรื่อย