เรากับเค้าสนิทกันในระดับนึงค่ะ พี่เค้าเป็นคนที่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวพอสมควร เค้าได้ถามเราว่าเรารู้เรื่องของแฟนมากน้อยแค่ไหน เราจึงบอกไปว่าเรารู้แค่เบื้องต้นค่ะ เบื้องลึกเราไม่รู้อะไรขนาดนั้น เค้าเลยบอกว่า "เป็นผัวเมียกันเมียต้องรู้เรื่องของผัวทุกเรื่อง ไม่ว่าจะได้เงินเดือนเท่าไหร่ ใช้เงินเท่าไหร่ ทำงานยังไง อยู่ไหน กับใคร วันนี้ไปไหนบ้าง แต่ผัวห้ามรู้เรื่องของเมียเยอะ จะบอกเลยก็ได้ว่าเป็นเมียที่เห็นแก่ตัว ถ้าเกิดแฟนเราไปมีคนอื่น ก็สบายหน่ะสิ ไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับเค้าเลย โดนนอกใจก็ไม่รู้ ไปเอากับใครก็ไม่รู้ แล้วการที่เมียปล่อยผัวขนาดนี้ เหมือนไม่ใส่ใจผัวเลยนะ ผู้ชายชอบการใส่ใจ ระวังไว้ กลับบ้านไปก็ทำซะ"
อย่างแรกที่อยากจะรู้คือ
1.การที่เมียรู้เรื่องของผัวทุกอย่าง แต่ผัวห้ามรู้เยอะเรื่องเมีย หรือเรียกง่ายๆว่า "เมียที่เห็นแก่ตัว" ส่วนใหญ่เมียเป็นแบบนี้จริงหรอ แล้วทำไมถึงทำแบบนี้
2.การที่รู้เรื่องของผัวทุกเรื่อง ทุกอย่าง ทุกการกระทำ นี่คือการใส่ใจจริงหรอ?
3.จากข้อ 2 ถ้ามองอีกทีมันใช่ความจุกจิกหรือไม่?
4.การที่เราให้อิสระกับแฟน รู้แค่เค้าอยากให้รู้ ถือว่าเราไม่ใส่ใจหรอ?
5.เราเป็นคนที่ให้ความเท่าเทียมกับแฟน เพราะเราจะให้แฟนรู้เรื่องของเราเท่าที่อยากให้รู้ และแฟนก็มีสิทธิ์ที่จะทำแบบนี้กับเราเหมือนกัน เราดูโง่ไปมั้ยที่ทำแบบนี้?
6.การที่เรารู้ทุกอย่างของแฟน มันสามารถทำให้เราระวังว่าเค้าจะมีเมียน้อยได้ แล้วถ้าคบกันไปต้องระวังอะไรแบบนี้ ระแวงอะไรแบบนี้ เราจะมีความสุขในชีวิตคู่จริงหรอ?
7.ที่เราให้อิสระ เพราะเราเห็นว่าความรักคือการให้ และคือการที่คู่ๆนึงจะรักกันโดยมีความซื่อสัตย์ บทสนทนาข้างต้นเหมือนเป็นการบอกว่ามันคือของเรา เค้าห้ามมีใคร ต้องอยู่ในสายตาเราเสมอ มันเหมือนอยู่กับความระแวง ไร้อิสระนิดๆ