คืองี้ค่ะ ที่บ้านเราเลี้ยงแมวเยอะมากค่ะ 7-8 ตัว น้องหมาอีก1ตัว ในบรรดาน้องแมวจะมีอยู่1ตัวที่เรารับเลี้ยงมา(นอกนั้นเป็นแมวจรหลงมา) ซึ่งเรารักเค้ามาก ตัวอื่นก็รักนะคะ แต่ตัวนี้คือเราขอเขามา น้องอยู่กับเรามาได้ปีกว่า ช่วงท้ายเดือนเมษาน้องได้หายไป เราก็ตามหา เรียกหาทุกวัน กระซิบแมวข้างบ้าน ทำทุกวิถีทางเลยค่ะ ช่วงนั้นฝนก็ตกหนักมาก เราร้องไห้หาน้องทุกวันเลย ไม่เคยรู้สึกว่าสูญเสียอะไรมากขนาดนี้ เราหวังตลอดว่าน้องจะกลับบ้าน เราเครียดนึกถึงน้องทีไรร้องไห้ตลอดเลยค่ะ จนเดือนก.คที่ผ่านมามีป้ามาบอกแม่ว่าเจอกระดูกกับปลอกคอในสวนป้าเค้า เราก็ไปตามหาแต่ก็ไม่เจอ ตอนนั้นคือใจตกไปอยู่ตาตุ่มเลยค่ะ เพราะยังไงก็คือแมวเราแน่นอน แถวนั้นแทบไม่มีแมวที่อื่น ป้าเค้าบอกว่าน่าจะโดนหมารุมกัด ซึ่งเราเสียใจมากเลยค่ะ เสียใจที่ท้ายสุดของชีวิตเค้าเราไม่ได้ดูแลเค้า ตอนเค้าตายต้องทรมานขนาดไหน เราก็ไม่เคยรู้เลยว่าเค้าตายเมื่อไหร่ เราดาวน์ไปหลายวันเลยกว่าจะดีขึ้น ทุกวันนี้ก็ยังนอนกอดผ้าห่มที่น้องนอน ดูรูปเค้าทุกวัน ทำใจไม่ได้เลยจริงๆร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึงเค้า ทุกคนมีวิธีไงบ้างคะให้ความรู้สึกนี้หายไป 
ปล. อาจยาวหน่อยนะคะ ขอบคุณมากที่อ่านจนจบ