กระทู้นี้คือ อยากระบายกับขอคำปรึกษาการจัดการกับอารมณ์ครับ เรื่องเกิดขึ้นในบ้านของผมเอง
ตอนนี้คุณยายผมอายุจะเข้า90ปีแล้วครับ 4-5ปีให้หลังมานี้ แกอารมณ์รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ (ตีกับคนในบ้านบ่อยมาก จนแทบจะเป็นกิจวัตรไปแล้วล่ะครับ) อากาศร้อนก็เหวี่ยง ไอก็บ่น จามก็ด่า ว่างๆแล้วเห็นอะไรขัดหูขัดตาก็บ่น ไม่พอใจใครก็ด่า สาปแช่ง พอเตือนปุ๊บแกจะหันมาแหวใส่ทันที แช่งได้ทุกอย่างไม่เว้นลูกหลาน 😔คุณป้ากับผมจะโดนบ่อยสุดเพราะใกล้ชิดแกมากที่สุดครับ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วล่ะครับ แรงกลับไปก็ไม่ได้ เพราะเป็นคุณยายแท้ๆ พอหลุดพูดอะไรแรงๆไป แกก็เสียใจอีก
ล่าสุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แกมีเหตุให้ต้องเข้าโรงพยาบาลครับ เนื่องจากโรคกระเพาะกำเริบ ซึ่งพอดีกับก่อนหน้านี้ลำไส้แกมีปัญหาเกี่ยวกับการย่อย พอออกจากโรงพยาบาล คุณหมอก็สั่งห้ามแกทานอาหารหนัก ให้ทานอาหารอ่อนๆจำพวกข้าวต้ม ซุป เต้าหู้ ไปก่อนจนกว่าจะดีขึ้น ก็เลยเป็นเหตุรอบนี้ เนื่องจากแกอาละวาดจะทานขนมปังกับข้าวสวย(ซึ่งหมอห้าม) พอผมกับคุณป้าเบรกแกไว้ เอาเลยครับด่า แช่ง ขว้างของใส่ และขู่จะหนีออกจากบ้าน ผมเลยต้องหนีมานั่งสงบสติอารมณ์ก่อนครับเพราะไม่อยากหลุดพูดอะไรแรงๆออกไปอีก
ตอนนี้คือท้อและเหนื่อยใจมากครับ อารมณ์คือดิ่งสุดๆไปเลย
ทุกครั้งที่เกิดเรื่อง กระทบกระทั่ง ผมพยายามคิดอยู่เสมอว่าแกอายุขนาดนี้แล้ว เวลาที่อยู่ด้วยกันก็น้อยลงไปทุกที ก็พยายามจะดูแลแกให้ดีที่สุด แต่พฤติกรรมแกก็สุดๆเหมือนกันครับ
มีท่านใดเคยเจอปัญหาแนวๆนี้บ้างไหมครับ มีวิธีการจัดการอารมณ์หรือทำให้สถานการณ์บางอย่างดีขึ้นกว่านี้ไหมครับ รบกวนแชร์ให้เป็นวิทยาทานแกผมด้วยจะเป็นพระคุณอย่างสูงครับ ทุกวันนี้คือแอบสงสารทุกๆคนในบ้านเหมือนกัน โดนกันถ้วนหน้าเลย 😔
คุณยายเอาแต่ใจ อาละวาดในบ้านแทบทุกวันเลยครับ ทุกวันนี้ความรู้สึกดิ่งมากๆ
ตอนนี้คุณยายผมอายุจะเข้า90ปีแล้วครับ 4-5ปีให้หลังมานี้ แกอารมณ์รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ (ตีกับคนในบ้านบ่อยมาก จนแทบจะเป็นกิจวัตรไปแล้วล่ะครับ) อากาศร้อนก็เหวี่ยง ไอก็บ่น จามก็ด่า ว่างๆแล้วเห็นอะไรขัดหูขัดตาก็บ่น ไม่พอใจใครก็ด่า สาปแช่ง พอเตือนปุ๊บแกจะหันมาแหวใส่ทันที แช่งได้ทุกอย่างไม่เว้นลูกหลาน 😔คุณป้ากับผมจะโดนบ่อยสุดเพราะใกล้ชิดแกมากที่สุดครับ ไม่รู้จะทำยังไงแล้วล่ะครับ แรงกลับไปก็ไม่ได้ เพราะเป็นคุณยายแท้ๆ พอหลุดพูดอะไรแรงๆไป แกก็เสียใจอีก
ล่าสุดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว แกมีเหตุให้ต้องเข้าโรงพยาบาลครับ เนื่องจากโรคกระเพาะกำเริบ ซึ่งพอดีกับก่อนหน้านี้ลำไส้แกมีปัญหาเกี่ยวกับการย่อย พอออกจากโรงพยาบาล คุณหมอก็สั่งห้ามแกทานอาหารหนัก ให้ทานอาหารอ่อนๆจำพวกข้าวต้ม ซุป เต้าหู้ ไปก่อนจนกว่าจะดีขึ้น ก็เลยเป็นเหตุรอบนี้ เนื่องจากแกอาละวาดจะทานขนมปังกับข้าวสวย(ซึ่งหมอห้าม) พอผมกับคุณป้าเบรกแกไว้ เอาเลยครับด่า แช่ง ขว้างของใส่ และขู่จะหนีออกจากบ้าน ผมเลยต้องหนีมานั่งสงบสติอารมณ์ก่อนครับเพราะไม่อยากหลุดพูดอะไรแรงๆออกไปอีก
ตอนนี้คือท้อและเหนื่อยใจมากครับ อารมณ์คือดิ่งสุดๆไปเลย
ทุกครั้งที่เกิดเรื่อง กระทบกระทั่ง ผมพยายามคิดอยู่เสมอว่าแกอายุขนาดนี้แล้ว เวลาที่อยู่ด้วยกันก็น้อยลงไปทุกที ก็พยายามจะดูแลแกให้ดีที่สุด แต่พฤติกรรมแกก็สุดๆเหมือนกันครับ
มีท่านใดเคยเจอปัญหาแนวๆนี้บ้างไหมครับ มีวิธีการจัดการอารมณ์หรือทำให้สถานการณ์บางอย่างดีขึ้นกว่านี้ไหมครับ รบกวนแชร์ให้เป็นวิทยาทานแกผมด้วยจะเป็นพระคุณอย่างสูงครับ ทุกวันนี้คือแอบสงสารทุกๆคนในบ้านเหมือนกัน โดนกันถ้วนหน้าเลย 😔