จำได้ว่าเมื่อก่อนตอนเด็กๆ (ตอนนี้ใกล้จะ 40 แล้ว ) เห็นผู้ใหญ่จะขึ้นจักรยานกันท่านี้อยู่บ่อยๆ ตัวเองก็คล้ายๆ ว่าตอนหัดขี่จักรยานใหม่ๆ ก็โดนสอนให้ขึ้นท่านี้เหมือนกัน ตอนนั้นรู้สึกจะเป็นจักรยานราเลย์คันใหญ่ๆ หนักๆ ขาไม่ถึงเลยต้องเอียงก่อนแล้วกระดึ๊บๆ เอาพอให้รถมันไหลก่อนจะขึ้นคร่อมแล้วปั่น เวลาปั่นก็ปั่นได้ตามปกติ แต่ต้องคอยลุ้นไม่ให้เบรก เพราะขาไม่ถีง รถหยุดทีนี่ลำบาก
ตอนนั้นจักรยานเหมือนจะมีแต่ใหญ่ๆ ไม่ค่อยมีไซส์เล็กๆ เท่าไหร่ แต่พอโตมาเหมือนไซส์จักรยานมันคงเยอะขึ้นเวลาขึ้นขี่ก็เลยคร่อมแล้วปั่นกันไปได้เลย แล้วก็แทบลืมไปเลยว่าเมื่อก่อนคนขึ้นจักรยานกันท่านี้ จนกระทั่งเมื่อเช้าขับรถผ่านตลาดก็เห็นคุณป้าคนนึง อายุน่าจะรุ่น 60+ กำลังขึ้นจักรยานด้วยวิธีนี้อยู่ก็เลยนึกขึ้นได้
ตอนนี้ยังมีใครขึ้นกันด้วยท่านี้อีกไหมครับ
แล้วทำไมถึงต้องขึ้นกันด้วยท่านี้ด้วยเหรอครับ ถ้าขาถึง คร่อมขี่ไปเลยก็น่าจะง่ายกว่า หรือว่าเป็นความเคยชิน
ตอนนี้ยังมีใครขึ้นจักรยานด้วยการเหยียบที่ปั่นข้างนึงแล้วกระดึ๊บๆ สองสามทีก่อนจะคร่อมแล้วค่อยปั่นอยู่มั้ยครับ
ตอนนั้นจักรยานเหมือนจะมีแต่ใหญ่ๆ ไม่ค่อยมีไซส์เล็กๆ เท่าไหร่ แต่พอโตมาเหมือนไซส์จักรยานมันคงเยอะขึ้นเวลาขึ้นขี่ก็เลยคร่อมแล้วปั่นกันไปได้เลย แล้วก็แทบลืมไปเลยว่าเมื่อก่อนคนขึ้นจักรยานกันท่านี้ จนกระทั่งเมื่อเช้าขับรถผ่านตลาดก็เห็นคุณป้าคนนึง อายุน่าจะรุ่น 60+ กำลังขึ้นจักรยานด้วยวิธีนี้อยู่ก็เลยนึกขึ้นได้
ตอนนี้ยังมีใครขึ้นกันด้วยท่านี้อีกไหมครับ
แล้วทำไมถึงต้องขึ้นกันด้วยท่านี้ด้วยเหรอครับ ถ้าขาถึง คร่อมขี่ไปเลยก็น่าจะง่ายกว่า หรือว่าเป็นความเคยชิน