เรานั่งอยู่เฉยๆบางทีก้อยากร้องให้ตอนนี้เราไม่มีความสุขเลย มันท้อเเท้ไปหมด เราเฉยชากับทุกสิ่ง เเละก้ชอบอยู่คนเดียว เหมือนตอนนี้เราไม่ได้คิดถึงอนาคตเลยคิดว่าอยู่ไปวันๆ คนที่เข้าใจเราก้คือตัวเรา
เราไม่สามารถ​ระบายออกมาให้ใครฟังได้นอกจากเก็บซ่อนลึกไว้ข้างในซึ่งบางทีมันก็ทรมาน บางทีเราก้คิดว่าตัวเองเป็นคนสองบุคลิก​