เรามีชีวิตที่ไม่มีความสุขเลยเราไม่กล้าปรึกษาพ่อเเม่เลยเพราะชอบเอาเรื่องของเราไปพูดให้อื่นรู้เราเลยต้องเก็บเอาไว้บ่อยๆเเม่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลยชอบตะคอกด่าเราตลอดเเละเเม่ก็มีกิ๊กเเต่เราต้องเก็บเอาไว้ไม่ให้พ่อรู้เพราะกลัวจะเลิกกันส่วนพ่อก็ไม่เคยคิดจะสนใจเราอยากหนีออกจากบ้านเเต่เรายังไม่โตพอ เราทนไม่ไหวเเล้วต้องมาทนโดนด่า ตอนนี้ก็อยากจบชีวิตตัวเองมาก เเต่มันไม่ใช่ทางออกที่ดี เราอยากได้พ่อเเม่ที่คอยอยู่เคียงข้าเราไม่ใช่ คอยจะจ้องจับผิดตะคอกด่า เราไม่รู้จะใช้ชีวิตไปทำไมเเล้ว หาทางออกก็มืดไปหมด