เราเพิ่งคบกับแฟนมาได้สักพักค่ะ ตอนนี้เรียกว่ายังอยู่ในช่วงปรับตัวเข้าหากันก็ได้ นิสัยก็ต่างกันอยู่พอประมาณ เช่นเราเป็นคนเพื่อนน้อยแต่เขาเพื่อนเยอะ ฯลฯ แต่ก็พอจะเข้ากันได้ แต่เรื่องของเรื่องคือเราไม่รู้สึกว่าเราพิเศษเลยค่ะ

เรารู้สึกว่าบางครั้งเราสำคัญน้อยกว่าเพื่อนของเขาซะอีกค่ะ หรือบางทีเห็นเขาคุยกับรุ่นพี่รุ่นน้อง ก็ใช้ภาษาเดียวกับที่คุยกับเรา(พวกคำเรียกที่น่าจะเอาไว้เรียกแฟน เช่น ตัวเล็ก คนเก่ง ฯลฯ) บางทีก็โพสคุยกับแฟนเก่าในโซเชียล (เขาเป็นประเภทเป็นเพื่อนกับแฟนเก่าค่ะ)
เราไม่ได้ต้องการให้เขามาเทคแคร์นะคะ เราเป็นโสดมานานพอควร โสดจริงๆแบบไม่มีคนคุย เพราะงั้นเราชอบทำอะไรด้วยตัวเองมาก แต่ในความอยู่คนเดียวของเราเราก็ไม่ได้ละเลยเขา กลับกันเป็นเขาเองที่ไม่ค่อยแสดงออกว่านึกถึงเรา ไปเที่ยวหรือเจอกันก็น้อยมากเพราะส่วนใหญ่เขาไปกับเพื่อนเขา (เราเป็นพวกติดบ้านค่ะ พยายามคิดว่าเขาไม่ชวนเราเพราะเห็นเราไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหน)
อีกอย่างเราเป็นคนไม่ค่อยพูดด้วย รู้ค่ะว่าไม่ดี แต่เรามีปม แฟนคนเก่าเรารำคาญที่เราพูดสิ่งที่เราไม่สบายใจ (เช่น เรื่องที่เขาเจ้าชู้) เราเลยรู้สึกว่าไม่พูดออกไปคงจะดีกว่า เลยเป็นเรื่องยากมากที่จะเปิดปากพูดเรื่องนี้กับแฟนคนปัจจุบัน เราควรจะทำยังไงดีคะ เคยมีใครเป็นบ้างไหม แบบที่รู้สึกว่าเราจะมาเป็นแฟนเขาทำไมนะ ถ้าเขาทรีตเราเท่ากับที่เขาทรีตเพื่อนเลย แต่เราก็พูดออกไปไม่ได้เพราะกลัวโดนเขาเกลียด
(เขาเคยบอกนะคะว่าเขาไม่เจ้าชู้ เราอยากเชื่อเขานะคะ จริงๆเราก็เชื่อเขาแหละ แต่มันรู้สึกไม่มั่นใจเลย)

เราจะทำยังไงดีคะ กังวลเรื่องนี้จนไม่มีความสุขเลยค่ะ เหมือนไม่มีตัวตนในชีวิตเขา แต่ก็ไม่กล้าพูด