หลังจากที่หนูได้ตั้งกระทู้ไปครั้งที่แล้วเกี่ยวกับครอบครัว
สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านนะคะ หนูสรุปย่อๆเลยว่าหนูอยู่ม.5ค่ะ และหนูทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย พ่อแม่ก็ยึดหลักว่าหนูต้องจบมหาลัยและมีใบปริญญาเพราะเขาอยากเอาไว้คุยกับสังคมของเพื่อนๆเขา และเขาก็จะชอบมาพูดกับเราทุกครั้งประมาณว่า อย่าทำให้เขาผิดหวัง ซึ่งหลายๆเหตุการณ์มันหนักมากๆค่ะแต่หนูขอไม่พูด เรื่องวันนี้ที่หนูจะมาปรึกษา คือหนูคิดมาเกือบสองสามเดือนแล้วค่ะเกี่ยวกับเส้นทางชีวิตของหนูแต่หนูดันคิดไม่ได้ ก่อนอื่นบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้หนูอยากเข้ามหาลัยมากๆนะคะ แต่ตอนนี้หนูเหนื่อยมากๆค่ะหนูเรียนตั้งแต่ 8 โมงถึง 5โมงเย็นทุกวัน ไหนจะกิจกรรมกีฬาสีที่หนูต้องเป็นสตาฟทุกวันเหนื่อยมากค่ะ หลังจากกลับมาจากโรงเรียนหนูก็ต้องทำงานบางวันหนูได้นอนแค่ 2-3 ชั่วโมง(ทางครอบครัวเขาช่วยแค่ค่าเทอม และค่าไปเรียนเพราะพ่อเป็นตำรวจที่เกษียณมาและมีหนี้เลยไม่เหลือเงินเดือนนะคะ) ตอนนี้หนูเหนื่อยมากๆค่ะบางวันคือตัดแทบขาดเลย และตอนนี้หนูเลยมาคิดว่าจะต่อมหาลัยดีไหมแต่หนูก็ต้องทำงานหนักเหมือนกันต้องเอามาให้ครอบครัวด้วยเพราะครอบครัวก็มีแต่คนที่มีอายุ แต่ถ้าหนูไม่ต่อมหาลัยพ่อกับแม่ก็จะเสียใจและ..เขาคงอายสังคมเพื่อนๆของเขาด้วย เหมือนกับตอนนี้ความหวังเขาทำให้เรากดดันมากๆ ส่วนความเหนื่อยมันทำให้เรารู้สึกสับสนและเลือกทางเดินของตัวเองไม่ถูก
บอกก่อนนะคะว่า รร เราเขาเน้นการทำงานแบบถ่ายคลิปตัดต่อส่งอาจารย์ หรือไม่ก็พรีเซ้นต์งาน ซึ่งเรายอมรับเลยว่าเราแย่มากๆแบ่งเวลาไม่ถูกเลยค่ะ มันเลยเหนื่อยมากๆ....
คือหนูตอนนี้อยากได้ควาามคิดของทุกคนมากๆค่ะ หนูคิดคนเดียวไม่ไหวแล้วค่ะ
หนูไม่อยากพลาดโอกาสในรั้วมหาลัย แต่หนูก็เหนื่อยเกินไปที่จะเดินไปต่อ
หนูควรเลือกเส้นทางชีวิตยังไงดีคะ
สำหรับคนที่ไม่ได้อ่านนะคะ หนูสรุปย่อๆเลยว่าหนูอยู่ม.5ค่ะ และหนูทำงานไปด้วยและเรียนไปด้วย พ่อแม่ก็ยึดหลักว่าหนูต้องจบมหาลัยและมีใบปริญญาเพราะเขาอยากเอาไว้คุยกับสังคมของเพื่อนๆเขา และเขาก็จะชอบมาพูดกับเราทุกครั้งประมาณว่า อย่าทำให้เขาผิดหวัง ซึ่งหลายๆเหตุการณ์มันหนักมากๆค่ะแต่หนูขอไม่พูด เรื่องวันนี้ที่หนูจะมาปรึกษา คือหนูคิดมาเกือบสองสามเดือนแล้วค่ะเกี่ยวกับเส้นทางชีวิตของหนูแต่หนูดันคิดไม่ได้ ก่อนอื่นบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้หนูอยากเข้ามหาลัยมากๆนะคะ แต่ตอนนี้หนูเหนื่อยมากๆค่ะหนูเรียนตั้งแต่ 8 โมงถึง 5โมงเย็นทุกวัน ไหนจะกิจกรรมกีฬาสีที่หนูต้องเป็นสตาฟทุกวันเหนื่อยมากค่ะ หลังจากกลับมาจากโรงเรียนหนูก็ต้องทำงานบางวันหนูได้นอนแค่ 2-3 ชั่วโมง(ทางครอบครัวเขาช่วยแค่ค่าเทอม และค่าไปเรียนเพราะพ่อเป็นตำรวจที่เกษียณมาและมีหนี้เลยไม่เหลือเงินเดือนนะคะ) ตอนนี้หนูเหนื่อยมากๆค่ะบางวันคือตัดแทบขาดเลย และตอนนี้หนูเลยมาคิดว่าจะต่อมหาลัยดีไหมแต่หนูก็ต้องทำงานหนักเหมือนกันต้องเอามาให้ครอบครัวด้วยเพราะครอบครัวก็มีแต่คนที่มีอายุ แต่ถ้าหนูไม่ต่อมหาลัยพ่อกับแม่ก็จะเสียใจและ..เขาคงอายสังคมเพื่อนๆของเขาด้วย เหมือนกับตอนนี้ความหวังเขาทำให้เรากดดันมากๆ ส่วนความเหนื่อยมันทำให้เรารู้สึกสับสนและเลือกทางเดินของตัวเองไม่ถูก
บอกก่อนนะคะว่า รร เราเขาเน้นการทำงานแบบถ่ายคลิปตัดต่อส่งอาจารย์ หรือไม่ก็พรีเซ้นต์งาน ซึ่งเรายอมรับเลยว่าเราแย่มากๆแบ่งเวลาไม่ถูกเลยค่ะ มันเลยเหนื่อยมากๆ....
คือหนูตอนนี้อยากได้ควาามคิดของทุกคนมากๆค่ะ หนูคิดคนเดียวไม่ไหวแล้วค่ะ
หนูไม่อยากพลาดโอกาสในรั้วมหาลัย แต่หนูก็เหนื่อยเกินไปที่จะเดินไปต่อ