อีกไม่กี่วันอายุจะเข้า 26 ปีแล้วค่ะ เพื่อนๆต่างถยอยมีครอบครัวกันแล้ว รู้สึกอิจฉา รู้สึกชีวิตขาดความรัก ทั้งๆที่หน้าการงาน ครอบครัว เพื่อนๆ และสิ่งแวดล้อมต่างๆราบรื่นเกือบจะทุกอย่าง แต่เรื่องความรัก ไม่ราบรื่นเลย TT เป็นเด็กคนนึงที่ไปไหนมาไหนคนเดียว ทำอะไรเองคนเดียว ก็คือเข้มแข็งพอที่จะพึ่งพาตัวเองได้ แต่ก็เป็นเด็กคนนึงที่ต้องการความรักความอบอุ่นเช่นกัน ทำงานไกลบ้าน รู้สึกโดดเดี่ยว ยิ่งเห็นคนมีความรักก็รู้สึกอยากมีกับเขาบ้าง นั่งดูวิดีโอเด็กๆก็รู้สึกน่ารัก แอบคิดในใจถ้าเรามีลูกก็คงน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนกันเนาะ อยากมีลูกให้แม่ได้อุ้มดูแล เพราะแม่ก็อายุเยอะแล้วแต่ยังไม่มีหลานเลย เพราะครอบครัวเรามีกันแค่สองพี่น้อง แล้วเราก็เป็นพี่คนโต แต่ในใจก็แอบให้กำลังใจตัวเองว่า คงยังไม่ถึงเวลาที่เหมาะสมมั้งทำให้เรายังไม่สมหวังเรื่องนี้ แต่ลึกๆๆๆแล้วก็ยังอยากแต่งงานอยู่ดี55 สับสนกับตัวเอง นั่งคิดเมื่อไรชีวิตจะวนเจอเนื้อคู่สักที เห้ออ พอดูชีวิตประจำวันตัวเองแล้วก็คงเจอได้ยาก วันๆออกจากหอไปทำงาน เลิกงานก็กลับหอ วันหยุดก็อยู่หอ ไม่มีช่วงเวลาไหนที่สามารถเจอเนื้อคู่ได้เลย พูดแล้วเศร้า TT ได้แต่ขอพร ขอให้พระเจ้าส่งเนื้อคู่มาให้เจอไวๆ