เรากับแฟนคบกันมาปีกว่าๆแล้วค่ะ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน จะเจอกันประมาณสัปดาห์ละ 1 ครั้ง ซึ่งส่วนใหญ่จะเจอ กันตอนไปเรียนภาคสมบทบ วันอาทิตย์ หรือหลังเลิกงาน จะเจอกันไม่กี่ชั่วโมงคือ เลิกกงานเราไปหาก็จะดึกก็นอน แล้วเช้าก็รีบตื่นมาทำงาน ประมาณ 50 km เราทะเลาะกับแฟนบ่อยมาก เรื่องเพื่อนของเขา เกริ่นเรื่องก่อนนะคะ
คือ เรากับแฟนแทบไม่มีวันหยุดเพราะวันอาทิตย์ก็ต้องไปเรียนจะเจอตอนนั้นมากกว่า แต่เมื่อเวลาแฟนเรามีเวลาว่าง หรือวันหยุดแฟนเรา จะนัดเพื่อน ที่เป็นผู้ชาย และไปนอนค้างบ้านเพื่อนส่วนใหญ่ เขาจะไปเจอกันสัปดาห์ละ 1- 2 ครั้ง และถ้ามีอีเว้นหรือทริปเที่ยวต่างๆ แฟนเรามักจะชวนเพื่อนสนิทเค้าไป แม้กระทั้งทริปที่คนอื่นไปกันเป็นครอบครัว แบบ ต่างคนพาลูกพาแฟนไป แต่แฟนเราก็เลือกไม่บอกเราค่ะ แต่ชวนเพื่อนสนิทไป แล้วไม่ว่าแฟนคิดทำอะไร เขาจะปรึกษาแต่กับเพื่อนเขา ไม่เคยเล่าไม่เคยบอกเรา หรือ แม้ตอนเราไม่สบาย แฟนเราก็ไม่มาหา เพราะอยู่กับเพื่อนคนนั้น โดยอ้างว่าไปทำงานแต่จริงๆคือ เขาไปดูคอนโดที่เพื่อนเขาจะซื้อ เลยปล่อยเราออกโรงพยาบาลคนเดียว ไม่ไปรับ
เราทะเลาะกันบ่อยมากๆ คือเราเคยขอเขาแล้ว สุดท้ายเขาเลือกโกหกและแอบไปกับเพื่อนเขาอยู่ดี ซึ่งเราน้อยใจมากๆ คือเรางี่เง่า หรือผิดปกติไหม โดย เรากับแฟนไม่เคยไปไหน กินข้าวหรือ เที่ยวกันสองคนเลย นับครั้งได้จริงๆ เคยไป ต่างจังหวัด แค่ 1 ครั้ง ก็ไม่เคยโพสหรือแท๊กหา แล้วเขาก็บอกเพื่อนเขาว่าติดงานไม่กล้าบอกไปกับเรา
และเมื่อเกิดปัญหาเราเลยคุยกับแฟนเรา เราบอกเพื่อนมีได้แต่ควรมีลิมิต คือไปหาไปเจอนัดกัน ไม่จำเป็นต้องไปค้าง แต่แฟนเรากลับบอกว่า มันดึกแล้วเลยเลือกจะค้าง เราเลยบอกว่า ทำไมต้องอยู่ดึกแฟนก็บอกว่า กว่าจะเจอกว่าจะคุยทำอะไรเสร็จก็ดึกแล้ว ซึ่งระยะทางไปหาเพื่อนเขาประมา 20 กิโล และเราก็ถามอีก พึ่งเจอกันไม่กี่วัน ทำไมไปเจออีกเขาก็บอกว่าเจอกัน แป๊บเดียว เลยต้องไปเจออีก แต่กับเราเขาไม่เคยคิดแบบนั้นเลย เจอกับเราก็มืดเราก็เป็นฝ่ายไปหามากว่าอีก ซึ่ง แบบนี้เราคิดมากหรืองี่เง่าเกินไปไหม ที่อยากให้เขาลดเรื่องเพื่อน แต่เขากับบอกเราห้ามเขาไม่ไปเจอเพื่อน มันดูเรางี่เง้าเกินไปไหม แต่ในมุมมองเรา แค่คิดว่าในวัย ใกล้เลข 3 ทั้งคูควรใช้เวลาอยู่กับแฟนและคิดช่วยกันสร้างและพัฒนา มากกว่านี้ไม่ใช่ ไปคิดและเอาเวลาไปอยู่กับเพื่อน
จำเป็นไหมที่ต้องเจอเพื่อสนิทมากกว่าเจอแฟน
คือ เรากับแฟนแทบไม่มีวันหยุดเพราะวันอาทิตย์ก็ต้องไปเรียนจะเจอตอนนั้นมากกว่า แต่เมื่อเวลาแฟนเรามีเวลาว่าง หรือวันหยุดแฟนเรา จะนัดเพื่อน ที่เป็นผู้ชาย และไปนอนค้างบ้านเพื่อนส่วนใหญ่ เขาจะไปเจอกันสัปดาห์ละ 1- 2 ครั้ง และถ้ามีอีเว้นหรือทริปเที่ยวต่างๆ แฟนเรามักจะชวนเพื่อนสนิทเค้าไป แม้กระทั้งทริปที่คนอื่นไปกันเป็นครอบครัว แบบ ต่างคนพาลูกพาแฟนไป แต่แฟนเราก็เลือกไม่บอกเราค่ะ แต่ชวนเพื่อนสนิทไป แล้วไม่ว่าแฟนคิดทำอะไร เขาจะปรึกษาแต่กับเพื่อนเขา ไม่เคยเล่าไม่เคยบอกเรา หรือ แม้ตอนเราไม่สบาย แฟนเราก็ไม่มาหา เพราะอยู่กับเพื่อนคนนั้น โดยอ้างว่าไปทำงานแต่จริงๆคือ เขาไปดูคอนโดที่เพื่อนเขาจะซื้อ เลยปล่อยเราออกโรงพยาบาลคนเดียว ไม่ไปรับ
เราทะเลาะกันบ่อยมากๆ คือเราเคยขอเขาแล้ว สุดท้ายเขาเลือกโกหกและแอบไปกับเพื่อนเขาอยู่ดี ซึ่งเราน้อยใจมากๆ คือเรางี่เง่า หรือผิดปกติไหม โดย เรากับแฟนไม่เคยไปไหน กินข้าวหรือ เที่ยวกันสองคนเลย นับครั้งได้จริงๆ เคยไป ต่างจังหวัด แค่ 1 ครั้ง ก็ไม่เคยโพสหรือแท๊กหา แล้วเขาก็บอกเพื่อนเขาว่าติดงานไม่กล้าบอกไปกับเรา
และเมื่อเกิดปัญหาเราเลยคุยกับแฟนเรา เราบอกเพื่อนมีได้แต่ควรมีลิมิต คือไปหาไปเจอนัดกัน ไม่จำเป็นต้องไปค้าง แต่แฟนเรากลับบอกว่า มันดึกแล้วเลยเลือกจะค้าง เราเลยบอกว่า ทำไมต้องอยู่ดึกแฟนก็บอกว่า กว่าจะเจอกว่าจะคุยทำอะไรเสร็จก็ดึกแล้ว ซึ่งระยะทางไปหาเพื่อนเขาประมา 20 กิโล และเราก็ถามอีก พึ่งเจอกันไม่กี่วัน ทำไมไปเจออีกเขาก็บอกว่าเจอกัน แป๊บเดียว เลยต้องไปเจออีก แต่กับเราเขาไม่เคยคิดแบบนั้นเลย เจอกับเราก็มืดเราก็เป็นฝ่ายไปหามากว่าอีก ซึ่ง แบบนี้เราคิดมากหรืองี่เง่าเกินไปไหม ที่อยากให้เขาลดเรื่องเพื่อน แต่เขากับบอกเราห้ามเขาไม่ไปเจอเพื่อน มันดูเรางี่เง้าเกินไปไหม แต่ในมุมมองเรา แค่คิดว่าในวัย ใกล้เลข 3 ทั้งคูควรใช้เวลาอยู่กับแฟนและคิดช่วยกันสร้างและพัฒนา มากกว่านี้ไม่ใช่ ไปคิดและเอาเวลาไปอยู่กับเพื่อน