คือเราอยู่ ม.2 เรียนห้องเพชรพิกุลค่ะ(วิทย์คณิต) เเต่รู้สึกว่าเหมือนฟลุคติดมา TT
เราอ่อนวิทย์คณิตมากๆ ถึง อาจารย์ จะบอกว่า ข้อสอบห้องเรายากกว่าห้องอื่นๆ เเต่เพื่อนห้องเรา(ส่วนใหญ่)ก็ทำได้นะ
เเล้วด้วยความที่เราอ่อนวิทย์คณิตเราเลยกังวลว่าจะไม่มีสิทธิ์สอบห้องเพชรตอน ม. 4 ค่ะ เรากังวลมากๆ เพราะเราวางเเผนว่าจะเรียนเพชรพิกุลม.4 เเล้วขึ้นหมาลัยก็จะเรียนเเพทย์(จะเป็นหมอค่ะ ใช้คำว่าจะเป็น เราไม่ได้อยากเป็น เเต่เราจะเป็น) เราอยากเป็นหมอเพราะมันมั่นคงค่ะ เราอยากให้พ่อเเม่เราสบาย อยากเที่ยวเที่ยว อยากซื้อซื้อ อยากได้ได้ เเล้วเเม่เราก็มีน้องเล็กที่อายุห่างจากเรา 12 ปีพอดีด้วยค่ะ เราต้องหาอาชีพมั่นคง เราไม่รู้ว่าพ่อเเม่เราจะอยู่ถึงส่งน้องเรียนจบรึเปล่า(เรามีน้องคนกลางด้วย เเต่คนนี้ไม่น่าห่วงเพราะอายุห่างกันเเค่ 2 ปี)

_เราเลยมีคำถามค่ะ_

#ถ้าเราไม่มีสิทธิ์สอบ/สอบไม่ติดเพชรพิกุลตอน ม.4 เนี่ย พอจะมีหนทางไหนให้เราได้เป็นหมอไหมคะ

#หมอเนี่ยช่วงมัธยมเขาเรียนหนักกะนขนาดไหนคะ..? (เรียนพิเศษวันไหนบ้าง กลับบ้านกี่ทุ่ม)

#คิดว่าเวลาทำการบ้าน 1 ชม. อ่านหนังสือ 2 ชม. เวลาพัก(ตั้งเเต่เช้ายั้นเย็น) 2 ชม. ครึ่ง ช่วยงาน 1 ชม. นี่มันเหมาะสมไหมคะ เราควรปรับตรงไหนไหม{เสาร์อาทิตย์เราจะช่วยงานเกือบๆ 8 ชม. เวลาพักเยาะขึ้นเล็กน้อย เราว่าจะจัดเวลาเพิ่มเวลาอ่านหนังสือด้วย}

#ทำยังไงเราถึงจะเรียนเก่งขึ้นคะ (เเล้วระหว่างอ่านหนังสือเอง กับเรียนพิเศษเอาเเบบไหนดี... เเต่ส่วนตัวอยากอ่านคนเดียว)

#ถ้าเกิดทำยังไงก็ไม่ติด หมอก็ไม่ติด(ชีวิตล้มเหลว) พอจะมีอาชีพไหนที่ทำให้พ่อเเม่เราได้อยู่อย่างสบายบ้างคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ เเล้วก็ผิดพลาดอะไรขอโทษด้วย

#เกรดเฉลี่ยเทอร์มที่เเล้วเราได้เเค่ 3.45 ยังมีสิทธิ์อยู่ไหนนะ [เเต่เทอร์มเเรกเราได้ 3.72] พอจะมีโอกาศให้เราเเก้ตัวไหมคะ 😥

#อย่างสุดท้าย มีวิธีปลอบตัวเองให้ไม่ท้อไหมคะ ตอนนี้เราเหนื่อยมาก ท้อมาก เครียดมาก พักเเต่ล่ะทีเรื่องพวกนี้มันไม่ได้ออกจากสมองเราเลยค่ะ T∆T