ถ้ามันครั้งสองครั้ง ก็ยังพอเข้าใจครับ
แต่นี่มันบ่อยหลายครั้งมากเกินไป จนช่วงหลังๆ ถ้าหากมีรายชื่อจูเน่ขึ้นเธียเตอร์หรือทำงานวง คนส่วนใหญ่สามารถหลับตาทายไว้ล่วงหน้าเลยว่าพอใกล้ถึงเวลา จูเน่ต้องหาเหตุเอาใบลามาขอลาแน่นอน และมันก็มักจะเกิดขึ้นจริง
ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเพราะอะไร พอถึงวันก่อนหน้าจะทำงานวง จูเน่จะต้องไปหาหมอตลอด เหมือนใจอยากจะลาอยู่แล้วก็เลยหาเรื่องไปหาหมอ เพื่อจะนอน รพ. เติมน้ำเกลือบ้าง ตรวจกระดูกหลังบ้าง

ซึ่งผมว่า ด้วยการทำงานของวงที่หนักมาก ทั้งการซ้อมต่างๆ ทำให้เมมเบอร์ในวงส่วนใหญ่พักผ่อนไม่พอเป็นเรื่องปกติ
ถ้าหากเมมเบอร์ในวงทุกคนเลือกไปหาหมอในวันก่อนหน้างานใหญ่ หมอก็สามารถสั่งให้พักผ่อนเติมน้ำเกลือได้แทบทุกคนอยู่แล้ว
แต่เมมเบอร์คนอื่นๆถ้าอาการมันไม่หนักหนาเกินไปจริงๆ เขาก็ยังไม่รีบไปหาหมอ
แต่ยังกัดฟันมาทำงานให้ผ่านไปก่อน บางคนลากสังขารมาทำงานทั้งที่ไม่สบาย พอเสร็จงานแล้วก็ค่อยไปพักผ่อน ไปหาหมอทีหลัง
เช่นเฌอปรางที่มักจะไปนอนเติมน้ำเกลือหลังจากทำงานใหญ่ๆจบ อยู่บ่อยๆ
หรือมิวสิคที่มีอาการเจ็บหู แต่ก็เลือกจะขึ้นเธียร์เตอร์วันเสาร์อาทิตย์ให้จบก่อน แล้วค่อยไปหาหมอวันจันทร์
เจนนิษฐ์ที่ป่วยจนอ้วกในช่วงเดินสาย Roadshow แต่ก็ไม่ยอมบอกใคร เพื่อไม่ให้เสียงาน
ในขณะที่จูเน่เลือกไปหาหมอก่อนหน้าวันขึ้นทำงานตลอด ไปเติมน้ำเกลือนั่นนี่ ผมก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร

พูดให้เห็นภาพง่ายๆ สมมติ มีงานวง ในวันเสาร์+อาทิตย์
เมมเบอร์คนอื่นๆสภาพร่างกายเหนื่อยล้าจากการซ้อมหนักในวันพฤหัส-ศุกร์ แต่เขาเลือกทำงานให้จบก่อน แล้วค่อยไปหาหมอในวันจันทร์
แต่จูเน่จะเลือกไปหาหมอในค่ำวันศุกร์ หรือเช้าวันเสาร์อยู่เสมอ เพื่อที่หมอตรวจแล้วให้พักผ่อนเติมน้ำเกลือ จะได้มีเหตุให้ลางานได้