สวัสดีครับก่อนอื่นผมต้องบอกว่าแฟนผมเป็นผู้ชายนะครับ
ผมกับแฟนคุยกันมาครึ่งปี จึงตกลงคบกันเป็นแฟนถ้านับตอนนี้ก็10เดือน
ผมเป็นคนไทยแฟนผมเป็นคนท่าขี้เหล็กครับ ตลอดเวลาที่คบกันมาอาจมีดื้อกันบ้าง
ทะเลาะกันบ้าง งอลกันบ้างแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร จนกระทั่งโควิด ทำให้ด่านปิดไม่สามารถเจอกันได้
ตลอดเวลาที่ด่านปิด เราก็คุยกันทุกวัน ไม่เคยขาดหาย จน1เดือนที่ผ่านมา ผมจับได้ว่าเขาแอบมีคนอื่น
ตอนผมรู้ผมไม่ด่า ไม่ว่า ไม่โวยวายซักคำ ได้แต่เฝ้าถามตัวเองตลอดว่าผมทำอะไรผิด ผมไม่เคยนอกใจเขา
ไม่เคยคุยกับคนอื่น ซื่อสัตย์กับเขาตลอดเวลาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ตอนแรกเขาสัญญาว่าจะเลิกกับคนนั้น
แต่ไม่ใช่เลย เขาแอบคุยกันเจอกันทุกวัน ซึ่งผมเองรู้ตลอดแต่ก็แกล้งโง่ ผมยอมรับนะครับว่าผมไม่ได้แค่รักเขา
เขาอยู่เป็นกำลังใจกับผมในทุกช่วงเวลา ตั้งแต่ผมไม่มีอะไรเลย จนมีรถ มีบ้าน มีธุรกิจ แต่มาวันนี้เขาเลือกที่จะไปกับ
คนนั้นแล้ว ผมยอมรับก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาพยามยามให้ได้คุยกับเขาทุกวัน ยอมแม้กระทั้งเขาไปนอนกับคนนั้น
ชู้ของเขาก็รู้ดี ผมเหนื่อยมากครับ แต่ผมไม่พร้อมจะปล่อยเขาไปจริงๆ ทำไมต้องเป็นผมที่ต้องเจ็บต้องเสียใจด้วยครับ
ทำไมคนที่ซื่อสัย์ถึงต้องเจ็บ ?
ผมกับแฟนคุยกันมาครึ่งปี จึงตกลงคบกันเป็นแฟนถ้านับตอนนี้ก็10เดือน
ผมเป็นคนไทยแฟนผมเป็นคนท่าขี้เหล็กครับ ตลอดเวลาที่คบกันมาอาจมีดื้อกันบ้าง
ทะเลาะกันบ้าง งอลกันบ้างแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร จนกระทั่งโควิด ทำให้ด่านปิดไม่สามารถเจอกันได้
ตลอดเวลาที่ด่านปิด เราก็คุยกันทุกวัน ไม่เคยขาดหาย จน1เดือนที่ผ่านมา ผมจับได้ว่าเขาแอบมีคนอื่น
ตอนผมรู้ผมไม่ด่า ไม่ว่า ไม่โวยวายซักคำ ได้แต่เฝ้าถามตัวเองตลอดว่าผมทำอะไรผิด ผมไม่เคยนอกใจเขา
ไม่เคยคุยกับคนอื่น ซื่อสัตย์กับเขาตลอดเวลาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ตอนแรกเขาสัญญาว่าจะเลิกกับคนนั้น
แต่ไม่ใช่เลย เขาแอบคุยกันเจอกันทุกวัน ซึ่งผมเองรู้ตลอดแต่ก็แกล้งโง่ ผมยอมรับนะครับว่าผมไม่ได้แค่รักเขา
เขาอยู่เป็นกำลังใจกับผมในทุกช่วงเวลา ตั้งแต่ผมไม่มีอะไรเลย จนมีรถ มีบ้าน มีธุรกิจ แต่มาวันนี้เขาเลือกที่จะไปกับ
คนนั้นแล้ว ผมยอมรับก็ยังไม่ยอมปล่อยเขาพยามยามให้ได้คุยกับเขาทุกวัน ยอมแม้กระทั้งเขาไปนอนกับคนนั้น
ชู้ของเขาก็รู้ดี ผมเหนื่อยมากครับ แต่ผมไม่พร้อมจะปล่อยเขาไปจริงๆ ทำไมต้องเป็นผมที่ต้องเจ็บต้องเสียใจด้วยครับ