สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ เรามีเรื่องที่อึดอัด และได้รับผลกระทบมานานแล้ว จากเพื่อนบ้านของเราค่ะ 

เราขอออกตัวก่อนนะคะ ว่าเราเป็นหนึ่งในคนที่รักสัตว์ ตัวเราเองเคยเลี้ยงสุนัขจนเขากลับดาวหมาตามอายุขัย และปัจจุบันรับแมวจรมาดูแล 2 ตัวตามกำลังเพื่อที่เราจะมีเวลาดูแลพวกเขาได้เต็มที่ เรามั่นใจว่าจะมีดราม่าตามมาแน่นอน ว่าเราไม่เมตตา เราไม่ใช่คนใจดำอะไร แต่ถ้าจะมีดราม่าตามมา เราก็ขอน้อมรับนะคะ เพราะเราก็อดทนมานานมากแล้วเหมือนกัน 

เหนือสิ่งอื่นใด เราเชื่อว่าคนที่มีบ้าน ก็รักบ้าน อยากจะดูแลให้หอมสะอาดอยู่เสมอ เรื่องของเรื่องคือ เพื่อนข้างบ้านของเรา เป็นคุณป้าอาศัยอยู่กับคุณแม่ 2 คน เป็นบ้านเดี่ยว ก็จะมีส่วนกำแพงที่แชร์กัน ทีนี้ประเด็นคือ บ้านคุณป้าเลี้ยงหมาไทยพันธุ์ใหญ่ไว้ น่าจะเกิน10ตัว สำหรับสิ่งที่ตามมา คงเดากันไม่ยาก เราจะไล่เป็นข้อๆนะคะ

1.กลิ่นรบกวน มาเต็ม จัดเต็มมาก เหม็นจนลอยข้ามมาบ้านเรา เพราะโซนกรงหมาหันมาทางฝั่งกำแพงบ้านเราค่ะ เราเคยไปคุยกับป้าดีๆนะคะ ว่าช่วยล้างบ้านทีได้ไหม กลิ่นมันลอยมาบ้านเรา ป้าบอกว่า " อ๋อ ล้างไม่ได้หรอก มันติดพื้นไปละ " เราก็ใบ้กินเลยค่ะ ตอนนั้น แบบ เอ้า แล้วยังไง คือก็ปล่อยให้เหม็นให้ดมต่อไปงี้หรอ เรามีพี่ที่รู้จักกันเป็นอาสาสมัคร อุปการะหมาแมวเยอะมาก แต่เขาจัดการกลิ่นได้ดีมาก เขาบอกมาว่ามันมีน้ำยาเฉพาะไว้ล้าง คนเลี้ยงหมาเยอะๆจะรู้กันอยู่แล้ว อยู่ที่ว่าจะทำหรือไม่ทำมากกว่า 

2. เสียงรบกวน จากที่เราเห็นนะคะ หมาบ้านนี้ผอมกะหร่องทุกตัว ตอนให้อาหาร กัดกัน แย่งกันแทบตายทุกครั้งค่ะ เสียงดังไปทั้งซอย ดึกๆ ตีสองตีสามคือตื่นเป็นประจำ เพราะพวกนางกัดกันเละเทะ + เสียงโดนตี จำไม่ได้แล้วว่าหลับสนิททั้งคืนครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่

3. กลัวค่ะ อันนี้บอกตรงๆเลย ปกติเล่นกับหมาได้หมด ไม่เคยกลัว 555 แต่หมาบ้านนี้น่ากลัวมาก ป้าจะปล่อยมันออกนอกบ้าน แบบไม่มีสายจูง และหมาทุกตัวไม่มีปลอกคอ หมาบ้านป้าพิลึกมาก คือไล่เห่าทุกคน ทำท่าจะกัด ไม่มีความเป็นมิตรแต่อย่างใด ทั้งที่เห็นเรามานานมากละนะ เรายืนรดน้ำต้นไม้อยู่ในบ้านก็คือมายืนเห่าหน้ารั้วเป็นสิบ จนเราต้องหนีเข้าไปในตัวบ้าน กลัวคนแถวนั้นจะรำคาญเสียงเห่า ในส่วนนี้เราสงสารหมานะคะ เราว่าหมาจะเป็นยังไง คืออยู่ที่การเลี้ยงดูจากเจ้าของเลย ถ้าเขาเครียด ไม่มีความสุข นิสัยก้าวร้าว ปรามไม่หยุด ก็จะแสดงออกมาอย่างชัดเจนค่ะ 

4. พื้นที่ส่วนรวม หน้าบ้านทุกหลังจะมีถนนหลักที่ทุกคนใช้แชร์กันนะคะ แต่เวลาป้าปล่อยหมาเนี่ย หมาป้าก็จะขับถ่ายกันแบบอิสระสุดขีด และใช่ค่ะ ป้าไม่เก็บ ไม่เคยเก็บบบบ แม้แต่ครั้งเดียวก็ไม่เคยเห็น ตื่นเช้ามาเราออกไปทิ้งขยะหน้าบ้าน ก็จะเจอเป็นกองๆ อยู่เสมอ และยังไม่พอ หมาป้าหิวมาก ออกมาจากบ้านได้คือคุ้ยขยะกระจายเต็มพื้นถนน และแน่นอน ป้าไม่เก็บจ้าาา 

5. ความใจดีของป้าแผ่ซ่านไปทั่วโครงการ คุณป้าจะเอาอาหารหมาไปแจกหมาจรจัดทุกตัวในหมู่บ้านทุกวัน เย็นๆเห็นป้าแกขับรถออกไปละ ออกไปตระเวนแจก ผลที่ตามมาคือ หมาเยอะมาก ดุมากด้วย เจอคนเห่าไล่หมด เวลาลูกบ้านไปเดินออกกำลัง เดินเล่นตอนเย็น ทุกคนที่เข้ามาในโครงการนี้จะรู้กัน ว่าต้องพกไม้กายสิทธิ์ไว้ซักท่อน เพราะหมาเยอะมากจริงๆ 

6. ข้อนี้น่าจะเป็นข้อสุดท้าย แต่เราคิดว่าเป็นข้อที่เรารับไม่ได้มากที่สุด เพื่อนๆจำได้ไหม ว่ากอดหมาที่ตัวเองเลี้ยงครั้งล่าสุดเมื่อไหร่? เรากอดหมากอดแมวเราตลอดเวลาเลยนะคะ เพราะเราคือโลกทั้งใบของพวกเขา ตลอดระยะเวลาที่เราอยู่บ้านหลังนี้มา เรื่องอาบน้ำให้หมาไม่ต้องพูดถึง เอาแค่ว่าเราไม่เคยเห็นป้าเล่นกับหมา กอดหมา คุยกับหมาเลยด้วยซ้ำ กระทั่งเรียกชื่อก็ไม่เคยได้ยิน คนอื่นอาจจะมองว่าเราไร้สาระนะคะ แต่สำหรับเรามันสำคัญมาก เราเชื่อว่าสัตว์เลี้ยงของเราเนี่ย เข้าใจเรานะ เวลาเราสื่อสารกับเขา อาจจะไม่ใช่แบบแปลออกหรอก แต่เขาจะจับน้ำเสียง จับสัมผัสเราได้ ว่าเรารักเขานะ เขาเชื่อใจเราได้นะ 

ภาพที่เราเห็นเสมอมา คือหมาที่อดอยาก หิวจนผอมโซ เสียงหมาโดนตีที่บางครั้งเราก็ไม่รู้ว่าจะไปช่วยเหลือยังไง เลยขอพื้นที่ตรงนี้ แบ่งปันกับทุกคน และถ้าใครมีหนทางที่จะช่วยหมาเหล่านี้ให้มีความเป็นอยู่ที่ดีกว่านี้ มีเจ้าของที่ให้ความอบอุ่นได้มากกว่านี้ หลังไมค์มาได้เลยนะคะ 

ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนมากที่เข้ามาอ่านค่ะ