จากการขับรถไป-กลับที่ทำงานรวม 120km ทุกๆวัน
ผมสังเกตพฤติกรรมการขับขี่ (ที่เป็นอันตราย) ได้หลายแบบ แต่น่าสนใจอยู่ 2 แบบ คือ
1. สายมุด ขับเร็ว ฉวัดเฉวียน แทรกช่องว่าง เปลี่ยนเลนบ่อย ขับเร็วกว่ากระแสการจราจร
แต่....เปิดไฟเลี้ยวทุกเม็ด
จะซ้ายจะขวา พี่เปิดไฟบอกหมด บางทีไปปาดหน้าเค้ากระชั้นชิด ไฟเลี้ยวยังขึ้น มารยาทดีจัด
2. สายเฉิ่ม ขับช้าๆ เรื่อยๆ ใช้ความเร็วน้อยกว่ากระแสการจราจร ดูไม่มีพิษไม่มีภัย
แต่......พี่จะเบรคก็เบรค จะเลี้ยวก็เลี้ยว จะเปลี่ยนเลนก็เปลี่ยน ไฟเลี้ยวไม่เปิดซักแอะ
ไหลมันไปอย่างนั้น บางทีก็ค่อยเฉียงออกซ้าย บางทีปาดมาขวาสุด (แบบช้าๆ) เพื่อยูเทิน
คันที่อยู่ข้างหลังก็เดาใจ Gu เอาละกัน เบรคได้ก็เบรคไปสิ ขับช้าๆแล้วนะ
ทุกคนคงไม่อยากเจอทั้งสองแบบแหละ
แต่ถ้าเลือกได้ ส่วนตัวผมอยากเจอแบบที่ 1 มากกว่า
เพราะรู้สึกว่าหลบหลีกง่ายกว่า เดาใจง่ายกว่า เปิดช่องง่ายกว่า
ถ้าเราไม่ตีคู่เลนข้างๆอยู่ เดี๋ยวมันก็มุดผ่านเราไปได้ ซึ่งส่วนมากผมจะรู้ตัวก่อนและหลบหลีกได้
แต่อีประเภทที่ 2 นี้เดาใจยากมากกกก เจอทีไร ประสาทจะกิน
สมาชิกคิดว่าไงกันบ้างครับ
พฤติกรรมขับรถสองรูปแบบนี้ ถ้าต้องเลือก ไม่อยากเจอแบบไหนมากกว่ากัน เพราะอะไรครับ
ผมสังเกตพฤติกรรมการขับขี่ (ที่เป็นอันตราย) ได้หลายแบบ แต่น่าสนใจอยู่ 2 แบบ คือ
1. สายมุด ขับเร็ว ฉวัดเฉวียน แทรกช่องว่าง เปลี่ยนเลนบ่อย ขับเร็วกว่ากระแสการจราจร
แต่....เปิดไฟเลี้ยวทุกเม็ด
จะซ้ายจะขวา พี่เปิดไฟบอกหมด บางทีไปปาดหน้าเค้ากระชั้นชิด ไฟเลี้ยวยังขึ้น มารยาทดีจัด
2. สายเฉิ่ม ขับช้าๆ เรื่อยๆ ใช้ความเร็วน้อยกว่ากระแสการจราจร ดูไม่มีพิษไม่มีภัย
แต่......พี่จะเบรคก็เบรค จะเลี้ยวก็เลี้ยว จะเปลี่ยนเลนก็เปลี่ยน ไฟเลี้ยวไม่เปิดซักแอะ
ไหลมันไปอย่างนั้น บางทีก็ค่อยเฉียงออกซ้าย บางทีปาดมาขวาสุด (แบบช้าๆ) เพื่อยูเทิน
คันที่อยู่ข้างหลังก็เดาใจ Gu เอาละกัน เบรคได้ก็เบรคไปสิ ขับช้าๆแล้วนะ
ทุกคนคงไม่อยากเจอทั้งสองแบบแหละ
แต่ถ้าเลือกได้ ส่วนตัวผมอยากเจอแบบที่ 1 มากกว่า
เพราะรู้สึกว่าหลบหลีกง่ายกว่า เดาใจง่ายกว่า เปิดช่องง่ายกว่า
ถ้าเราไม่ตีคู่เลนข้างๆอยู่ เดี๋ยวมันก็มุดผ่านเราไปได้ ซึ่งส่วนมากผมจะรู้ตัวก่อนและหลบหลีกได้
แต่อีประเภทที่ 2 นี้เดาใจยากมากกกก เจอทีไร ประสาทจะกิน
สมาชิกคิดว่าไงกันบ้างครับ