เราเลี้ยงหมาจรจัดตัวพิการสามขา เอามาจากวัดค่ะเพราะตอนนั้นน้องวิ่งลากขาเห็นแต่กระดูก เราไม่มีเงินผ่าตัด แต่หมอก็บอกว่าดูแลล้างแผลเอา เราก็ล้างแผลให้เช้าเย็น น้องก็เชื่องมากๆน่ารัก จนทุกคนก็ยอมให้น้องนอนหน้าบ้านได้ แต่ก่อนแม่กับพ่อถือค้อนไล่ตีไม่ให้มาใกล้หน้าบ้าน ไม่ให้เรายุ่งเพราะสกปรก  แต่เราใส่ถุงมือ เราปรึกษาวิธีจากหมอเลย รักษาตามทุนทรัพย์จนผลหายดี  
         ทีนี้ ขาน้องเป็นแผลใหญ่อีก (ซนมาก)เพราะเราทำงานต่างจังหวัด น้องก็ชอบวิ่งตามประสาหมาบ้านนอก เลยได้แผล  ตอนนี้เรามีตังแล้วค่ะ  งานมั่นคง มีเงินเหลือใช้ให้พ่อแม่  แต่เราจะพาน้องไปรักษา ถามหมอแล้วประมาณไม่เกิน 3,000 บาท ที่บ้านไม่ยอมอย่างเดียว บอกว่ามันแค่หมา ช่างมัน ปล่อยไปตามกรรม  คือเราก็ไม่เข้าใจเพราะมันคือเงินเราเหลือๆ ถึงไม่รักษาหมา เราก็ใช้ในส่วนของเรา เช่นซื้อต้นไม้มาปลูก ซื้อของที่ชอบ เอาจริงๆไม่คิดว่าจะเอาเงินทุกบาทไปใช้จำเป็นอะไรมากมาย  คนเราก็มีการจ่ายในเรื่องที่หมดไปนะ   เราไม่เข้าใจค่ะ  เราก็อยากคิดได้นะว่าทำไมต้องบอกว่าเสียดาย  ทั้งที่มันซื้อความรู้สึกเราได้มากเลย   เราก็นอนร้องไห้ ทำได้แค่นี้ค่ะ   เราควรทำไงต่อไป  ทำไมไม่มีใครเข้าใจเราเลย 
                  เราสงสารหมาเราค่ะ  ขัดใจก็ทะเลาะกันทุกที  เราอยากรู้ว่าบ้านอื่นคิดยังไงกันบ้างคะ