ทำไมปัจจุบัน พบเจอ วัยรุ่น เป็นผู้ป่วยมะเร็ง "ลำไส้" ระยะที่ 3 กันเยอะมาก? (อาหารการกินก็กินตามวัยปกติทั่วๆไป)

# ไม่คิดเช่นนั้น # ส่วนตัวคิดว่า อาหารการกินของคนยุคปัจจุบันไม่ดีเลย  ถึงแย่มากๆๆ ด้วย
( ส่วนตัวมีลูก ลึก ๆ แอบห่วงลูกค่ะ  คิดว่าต้นทุนชีวิต (ด้านอาหารการกิน ) ของเค้าไม่ดีเลย อนาคตอีก 20 - 30 ปีอาจเป็นโรคร้ายได้)

อย่างส่วนตัวของตัวเอง คิดว่าเรามีต้นทุนชีวิตด้านอาหารการกินที่ดีตั้งแต่แรกเกิดมาประมาณ 15 ปีเต็ม ๆ  เช่น เด็ก ๆ เราได้กินกุ้ง/ปลาธรรมชาติ  เวลาแม่จะต้ม/แกง จะให้ลูกไปลากเอากุ้งจากท้องร่องสวน หรือตกปลาจากคลองที่อยู่หน้าบ้านมาทำอาหาร
เราได้กินผักธรรมชาติ  ดอกแค , กระถิน , โสน , ใบมะขามอ่อน  , ชะอม อื่น ๆ ไม่มียาฉีดฆ่าแมลง
เราได้กินเครื่องแกงธรรมชาติ  ตำน้ำพริกแกงกันเอง เอาพริกที่ปลูกไว้ มาตากเก็บทำพริกแห้ง เวลาจะทำน้ำพริกแกง ก็เอามาแช่น้ำ ตำผสมกับอย่างอื่น ๆ  
เราทำอาหารโดยใช้น้ำมันหมู ส่วนกากหมูเอามาจิ้มน้ำปลาพริกกินเล่น ๆ กัน
ไก่  - ยังไม่มีการเลี้ยงเพื่ออุตสาหกรรมแบบทุกวันนี้  จะกินก็กินไก่บ้าน , ไข่ก็กินไข่เป็ด เลี้ยงแบบปล่อย รวมถึงไข่ไก่ด้วย
หมู  - เราว่าสมัยนั้นยังไม่มีสารเร่งเนื้อแดงนะ  (สมัยเราเด็กมาก ๆ ไม่แน่ใจเข้า รร.หรือยัง จำได้ว่าแม่ซื้อหมูที่เค้าห่อใบตองหรือว่าผูกเชือกกล้วย ตาชั่งหมูไม่ใช่เป็นแบบกิโลแบบนี้  แต่เป็นตาชั่งแบบลูกตุ้ม (เรียกไม่ถูกค่ะ แต่จำภาพได้) แขวนหิ้วกันไป สมัยนั้นยังไม่มีโฟมใช้  มีอะไรใส่ใบตอง หรือถุงพลาสติกก็เป็นแบบถุงร้อน - ถุงเย็น

ทุกวันนี้ยังแอบคิดเลย ว่าตัวเองโชคดี มีต้นทุนชีวิตที่ดีแค่ไหน น้อง ๆ ที่บางคนยังอายุไม่ถึง 30 หรือแค่ 30 กลาง ๆ นี่ แต่ละคน เป็นโรคนั้นโรคนี้กันเยอะแยะไปหมด ต้องกินยาประจำ หาหมอตามนัด แต่เราอายุขั้น 5x แล้ว เบาหวาน ความดัน อะไร ยังไม่มาเยือน นี่เราถือว่าเป็นโชคอย่างนึงของชีวิต  แต่เราว่าเด็กรุ่นใหม่ไม่ใช่อย่างนั้น  อนาคตโรคต่าง ๆ จะเป็นได้ง่ายขึ้น ในอายุที่น้อยลง ๆ  

จขกท.ลองเปรียบเทียบกับที่เราเล่ามาข้างต้น กับ สภาพปัจจุบันว่าแตกต่างกันมากแค่ไหน