เข้าเรื่องเลยนะคะ เรากับแฟนคบกันมานานแล้วค่ะ ช่วงแรกเราก็ไม่ได้ชอบเค้ามากเพราะเค้าจีบเรา ก็จะมีแต่เค้าเข้าหาเรา เราก็เฉยๆเค้ายอมออกห่างเพื่อนมาอยู่กับเราตลอด เราก็เคยถามว่าไม่คุยกับเพื่อนหรอ เค้าก็บอกไม่อะ อยากอยู่กับเรา จนมาช่วงอาทิตนี้ค่ะ เรายอมรับว่าเรางี่เง่าด้วย ทะเลาะกันมาทั้งอาทิตเลย ซึ่งปกติเราไม่ทะเลาะกันหนักขนาดนี้ คือเคยหนักๆสุดคือเค้าจับได้ว่าเราไปคุยกับผชอื่น(ซึ่งเป็นรุ่นพี่เรา เราไม่ได้ชอบ) เราสนิทกันเลยคุย แต่แฟนเราก็เข้าใจผิดยกใหญ่เลย แต่ช่วงอาทิตนี้เรารู้สึก แฟนยุ่งไม่ค่อยมีเวลาให้เราเลย ตอนเย็นนั่งกับเพื่อนแล้วก็เรานะ เดี่ยวนี้เราค่อนข้างสนิทกับเพื่อนเค้า แต่เค้าก็แทบไม่สนใจเราเลย เรานั่งหัวโด่อยู่ตรงนั้น แต่ไม่คิดจะถามเราเลยสักคำ คุยแต่กับเพื่อน จนเราเดินออกมา ปกติเราจะกลับบ้านช้าอยู่คุยกับเค้าจู๋จี๋ภาษาแฟนก่อน แต่ตอนนี้คือมันไม่มีแบบนั้นแล้ว เค้าก็เล่นแต่เกม คุยแต่เพื่อน จนตอนนี้เหมือนเราวิ่งหาเค้าแทน เวลาคอลกัน ก็บรรยกาศแย่มากๆ เงียบใส่กัน ไม่ก็ทะเลาะกัน เราเหนื่อยมากๆ แต่ไม่อยากเลิกกับเค้า เราเคยทิ้งเค้าไป 2 รอบแต่เค้าก็รอเราตลอด จนตอนนี้เรารู้สึกเหมือนโดนกรรมตามสนองเลย แต่เรื่องปัญหานอกใจ เราว่าไม่ใช่ เพราะเราค่อยข้างน่าตาดี ได้ถือป้ายรรตลอด เป็นนางแบบด้วย เลยคิดว่าเค้าคงไม่นอกใจเราหรอก
ยิ่งคบก็ยิ่งรู้สึกเหนื่อยค่ะ