สวัสดีค่ะ คือขอร่ายเรื่องราวก่อนนะคะ เราชื่อเกลเราพึ่งย้ายมาอยู่กับสามีและครอบครัวสามีเราได้ประมาณ8-9เดือน คือตั้งแต่เรามาอยู่ที่บ้านนี้เราทำหน้าที่ของคำว่าแม่บ้านและเมียที่ดีตลอดเลยค่ะไม่ว่าจะหุงข้าว ล้างจาน ซักผ้า ทำกับข้าวฯลฯต่างๆนานาทุกสิ่งในบ้านแหละค่ะ เราจะตื่นเช้ามาไม่เกิน8โมงบางวันตี4-5ต้องตื่นแล้ว ลุกขึ้นมาทำกับข้าวหุงหาอาหารการกินเราต้องออกไปตลาดซื้อกับข้าวแล้วกับมาทำอาหารให้ครอบครัวของสามีเราทานแต่พอเราทำแล้วครอบครัวสามีก็มักจะทานกันแค่มื้อเดียวคือว่าง่ายๆเค้าจะไม่กินกับข้าวซ้ำที่เหลือจากอุ่นแล้วบางครั้งเราทำแกงหม้อใหญ่พอเหลืออุ่นก็ไม่มีใครกินแต่เรากินนะ เพราะกับข้าวยังเหลือมากมายน่าเสียดายเราเห็นว่าของมันยังกินได้เราก็เลยไม่ทำกับข้าวอย่างอื่นเพราะเราเห็นว่ามันยังกินได้ไง แต่ก็อาจจะมีทอดไข่ทอดหมูทอดปลาเสริมเข้าไป แต่ครอบครัวสามีเราชอบไปพูดกับพี่สาวของสามีเราว่าเราไม่ค่อยทำกับข้าวไม่มีอะไรจะกินเลยพอเป็นแบบนั้นพี่สาวสามีเราก็ไม่พอใจเราก็โกรธเราออกอาการใส่เรา(พี่สาวสามีมีบ้านของตัวเอง)แบบนั้นพอพี่สาวสามีรับรู้แกก็จะโทรมาพูดกับสามีเราเรื่องกับข้าวกับปลาบ่นๆไปแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าบางวันเราก็ไม่มีเงินซื้อของมาทำกับข้าว บางวันเราไม่มีเงินเลยนะเพราะสามีเราเป็นคนใช่เงินเก่ง อยากได้อะไรต้องได้อยากซื้ออะไรต้องซื้อของแต่ละอย่างนี่มีราคาทั้งนั้นเลยซึ่งของที่สามีเราซื้อมาก็จะเป็นของที่ไม่ได้เกิดประโยชน์อะไรเลยสามีหาเงินเก่งได้เงินค่อนข้างดีแต่ก็ใช้เก่งเหมือนกันบางวันเค้าเลือกที่จะเอาเงินไปซื้อของที่เค้าต้องการแต่ไม่เลือกที่จะเอาไว้เข้าปากเข้าท้องเราไม่มีเงินเก็บเลยนะคะมีแต่ทอง เรามักจะโดนครอบครัวสามี พ่อแม่พี่สาวหลานอคติกับเราเสมอเราก็อึดอัดมากนะ อึดอัดจนแอบไปร้องไห้คนเดียวเวลาเราโดนว่าโดนบ่นเราพยายามหันไปมองสามีให้ช่วยปกป้องเราบ้างเพราะเค้าก็รู้ดีว่าเราทำงานในบ้านขนาดไหน แต่แฟนเรากลับนิ่งเฉย และไม่พูดอะไรบ้างเลย เราได้แต่น้ำตาคลอแล้วก็ต้องเก็บอาการนั่งฟังครอบครัวสามีบ่นว่า เฉยๆโดยได้แต่พูดคำว่าค่ะพี่สาวสามีไม่ค่อยชอบเราค่ะ แกชอบพูดประชดเราชอบพูดบ่นเราตลอดเห็นหน้าเราก็เอาแล้วว่าเรื่องนู้นว่าเรื่องนี้เราเลยว่าเรายังดีไม่พออีกหรอเราว่าเราดีพอแล้วนะเค้าก็จะบอกว่ายังไม่ดีพอสำหรับเค้าไม่ดีอะไรเลยว่าง่ายๆและเค้าก็ชอบพูดเปรียบเทียบระหว่างเรากับเมียเก่าของสามีเราตลอดว่าคนเก่าสามีเราทำแบบนั้นได้แบบนี้ดึกดื่นเที่ยงคืนก็ทำได้หมดสามีเราเป็นคนเอาแต่ใจต้องการอะไรต้องได้ดั่งใจเดียวนั้นถ้าเราทำไม่ทันหรือไม่ทำตามเค้าเราจะโดนสามีว่าหยาบคายใส่เลยพอเราพูดบ้างก็จะด่าเราเลยด่า บ้างพูดกูบ้างไล่บ้างตะคอกใส่เราบ้างบางครั้งว่าดูถูกเราเลย พอได้ยินแบบนั้นเราก็ได้แต่เก็บน้ำตามาแอบนั่งร้องไห้คนเดียวเราชอบเดินไปแอบร้องไกลๆกลัวใครเห็นเพราะถ้าใครเห็นเราจะโดนด่าหยาบคายใส่อีกเราเคยโดนสามีผลักล้มหัวเข่าถลอกช้ำบวมอยู่หลายวันแต่สามีไม่เคยขอโทษหรือถามเรื่องตัวเราเลย เราแคร์สามีเรามากเลยนะบางทีเราอยากพูดเล่นพูดหยอกหรือไปเล่นด้วยตามประสาผัวเมียก็ไม่ได้สามีชอบบอกทำงานมาเหนื่อยอย่าวุ่นวายเรานี่สตั้นเลยรีบเดินถอยเลนกลัวจะโดนเค้าด่าเอาสามีเราเหมือนจะไม่ชอบเราด้วยอีกคนแต่เค้าก็ไม่มีเรื่องชู้สาวนอกใจเลยนะเรื่องนี้ไว้ใจได้เลยเค้าดีเรื่องนี้จริงๆแต่เรื่องอื่นเค้าก็อคติเราเหมือนกันและมีที่แย่กว่านั้นวันไหนที่ครอบครัวสามีสังสรรค์กินของอร่อยๆกันเราจะไม่ได้กินกับเค้านะเพราะเราไม่กล้ากินเราเคยไปร่วมเเจมกับเค้าครั้งนึงเค้าพากันมองหน้าเราและออกสีหน้ามาเลยจนเราเกือบสะอึกรีบดื่มน้ำแล้วออกจากวงมาเลยส่วนมากเวลามีอะไรที่ที่ครอบครัวเค้าร่วมกันเรามักจะไม่เกี่ยวทุกครั้งเพราะสามีเราก็จะไม่เรียกไม่ชวนเหมือนกันเราหิวเราอยากกินเหมือนกันนะแต่ได้แต่มองแล้วกลืนน้ำลายจนน่าสมเพสมากเลยถ้ายิ่งวันไหนสามีไม่ให้เงินเราเ เราก็ได้แต่ต้มมาม่ากินแก้หิวให้รอดไปมื้อนึงส่วนพวกเค้าได้กินของอร่อยของดียกเว้นเราคนเดียวน่าสมเพสใช่มั้ยอ่ะเวลาไปไหนมาไหนในครอบครัวเราก็มักจะได้นั่งท้ายรถเสมอคนเดียวประจำบางทีก็กับหมาแหละครอบครัวนี้ทำเหมือนเราไม่มีตัวตนเราท้อเราเหนื่อยเราแย่มากเลยค่ะตอนนี้ใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้หรือเจอแบบนี้บ้างค่ะ