สวัสดีค่ะวันนี้มีเรื่องจะมาเล่าให้ฟังและมีคำถามด้วยนะคะ เริ่มเลยนะคะ

 คือตัวเราเนี้ยเป็นคนที่ค่อนข้างตลกโปกฮาปัญญอ่อนอยู่กับเพื่อนนี้เราขำจนเพื่อนด่าขำกับเพื่อนน่ะค่ะชอบทำให้คนตลกไม่แคสายตาใครว่าตอนหัวเราะจะทุเรศแค่ไหนขอแค่ได้ขำพอนี้คือตอนอยู่โรงเรียนนะคะส่วนอยู่บ้านก็พูดจาปัญญาอ่อนให้พ่อแม่ขำ555+ทุกคนคงสงสัยว่าเกี่ยวกับหัวข้อยังไงมาดูกันค่ะ ตอนอยู่โรงเรียนกับอยู่ผู้คนจะเป็นแบบนี้แหล่ะค่ะแต่พออยู่คนเดียวตอนกลางคืนในห้องมืดๆจะเริ่มเก็บเรื่องราวที่เจอมาทั้งวันมาคิดแล้วก็ร้องไห้ร้องอยู่อย่างนั้นแหล่ะค่ะบางวันเหนื่อยก็ไม่ร้องพอพ่อแม่ทะเลาะกันเราก็เก็บมาคิดแล้วก็ร้องให้อากาแบบนี้จะเป็นเฉพาะตอนอยู่คนเดียวนะคะ 
ณ เวลานี้ก็ร้องพึ่งเสร็จเลยมาเขียนกระทู้ถามความคิดเห็นเพื่อนๆค่ะว่ามีโอกาศเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยคะ

ปล.เราร้องไห้ไม่มีเสียงนะพยามกั้นเพราะนอนกับแม่
 
ขอโทษด้วยนะคะหากพิมพ์ตรงไหนนี้เป็นกระทู้แรกค่ะ🙏🏼🙏🏼