สวัสดีค่ะ เราอายุใกล้ 30 แล้ว
ส่วนใหญ่ความผิดหวังทั้งหมดมันมาจากความคาดหวังของเราทั้งนั้น เลยทำให้เราผิดหวังอยู่เรื่อยๆ
แต่เราจะคบใคร จะไม่ให้เราคาดหวังก็คงไม่ได้ใช่มั้ย? 5555
เราแค่คาดหวังว่าจะให้เขารักเราคนเดียว ไม่นอกใจเรา ไม่โกหกเรา
แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่หวังเลยค่ะ ก่อนเราจะมีแฟน เราคุยกับผู้ชายมาค่อนข้างหลังคน เลือกแล้วเลือกอีก
แต่พอเราเลือกคบกับใครสักคน เราก็รู้สึกว่าเราดูมาพอสมควรแล้ว เลือกแล้ว เลือกมาอย่างดีที่สุดแล้ว
แต่ก็เหมือนเลือกผิด จะเลือกใหม่ก็เริ่มแก่ ไม่มีใครผ่านเข้ามาในชีวิตเราแล้ว 5555
แล้วคนอื่นๆคนใหม่ๆ ก็ต้องมาเรียนรู้ใหม่อีก แล้วไม่รู้จะเป็นยังไงอีก
แต่จะปรับตัวกับคนเก่า มันก็เหมือนมาไกลเกินที่จะปรับตัวแล้วค่ะ แก้ยากนิสัยหลายๆอย่าง
มันเลยทำให้เรารู้สึกยังไงไม่รู้ แฟนเก่าที่เราเคยคบ ก็เริ่มทะยอยแต่งงานกันแล้ว เรายิ่งรู้สึกจี๊ดๆ
ที่คนอื่นๆเขาไปเริ่มต้นใหม่ มีความสุข ประสบความสำเร็จในความรักกันแล้ว
ตัดภาพมาที่แล้ว เจอแต่อะไรไม่รู้ บางทีก็แอบรู้สึกแย่กับตัวเอง ว่าจริงๆแล้วหรือเราเองที่เป็นคนไม่ดี
เราเป็นผญที่อยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุขรึเปล่า ทำไมทุกๆคนที่เข้ามาคบกัน ก็ต้องทำให้เราเสียใจและจากกันไป
ทุกครั้งที่ก่อนจะจบความรักทุกครั้ง เราพยายามอดทน ยื้อ รั้ง ทุกๆอย่างจนสุดกำลัง
แต่ทุกคนก็ยังจากไป ในโลกนี้จะไม่มีใครรักกันจริงๆบ้างหรอ
ทำไมไม่เห็นมีใครจะพยายามอดทน ยื้อ หรือรั้งเราไว้ บ้าง
การทำใจที่จะเลิกลาก็ยากแล้ว แต่การเริ่มต้นใหม่แต่ละครั้งมันยากจริงๆ
จะ 30 แล้วยังไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องความรักสักที
ส่วนใหญ่ความผิดหวังทั้งหมดมันมาจากความคาดหวังของเราทั้งนั้น เลยทำให้เราผิดหวังอยู่เรื่อยๆ
แต่เราจะคบใคร จะไม่ให้เราคาดหวังก็คงไม่ได้ใช่มั้ย? 5555
เราแค่คาดหวังว่าจะให้เขารักเราคนเดียว ไม่นอกใจเรา ไม่โกหกเรา
แต่มันก็ไม่เป็นอย่างที่หวังเลยค่ะ ก่อนเราจะมีแฟน เราคุยกับผู้ชายมาค่อนข้างหลังคน เลือกแล้วเลือกอีก
แต่พอเราเลือกคบกับใครสักคน เราก็รู้สึกว่าเราดูมาพอสมควรแล้ว เลือกแล้ว เลือกมาอย่างดีที่สุดแล้ว
แต่ก็เหมือนเลือกผิด จะเลือกใหม่ก็เริ่มแก่ ไม่มีใครผ่านเข้ามาในชีวิตเราแล้ว 5555
แล้วคนอื่นๆคนใหม่ๆ ก็ต้องมาเรียนรู้ใหม่อีก แล้วไม่รู้จะเป็นยังไงอีก
แต่จะปรับตัวกับคนเก่า มันก็เหมือนมาไกลเกินที่จะปรับตัวแล้วค่ะ แก้ยากนิสัยหลายๆอย่าง
มันเลยทำให้เรารู้สึกยังไงไม่รู้ แฟนเก่าที่เราเคยคบ ก็เริ่มทะยอยแต่งงานกันแล้ว เรายิ่งรู้สึกจี๊ดๆ
ที่คนอื่นๆเขาไปเริ่มต้นใหม่ มีความสุข ประสบความสำเร็จในความรักกันแล้ว
ตัดภาพมาที่แล้ว เจอแต่อะไรไม่รู้ บางทีก็แอบรู้สึกแย่กับตัวเอง ว่าจริงๆแล้วหรือเราเองที่เป็นคนไม่ดี
เราเป็นผญที่อยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุขรึเปล่า ทำไมทุกๆคนที่เข้ามาคบกัน ก็ต้องทำให้เราเสียใจและจากกันไป
ทุกครั้งที่ก่อนจะจบความรักทุกครั้ง เราพยายามอดทน ยื้อ รั้ง ทุกๆอย่างจนสุดกำลัง
แต่ทุกคนก็ยังจากไป ในโลกนี้จะไม่มีใครรักกันจริงๆบ้างหรอ
ทำไมไม่เห็นมีใครจะพยายามอดทน ยื้อ หรือรั้งเราไว้ บ้าง
การทำใจที่จะเลิกลาก็ยากแล้ว แต่การเริ่มต้นใหม่แต่ละครั้งมันยากจริงๆ