อยู่กับแฟนคนนี้มาปีกว่า เราสองคนต่างเคยมีครอบครัวมาแล้ว เรามีลูกติด 1 คน แฟนก็มี 1 คน แฟนอายุ 29 ส่วนเรา 20 แรกๆที่เราอยู่ด้วยกันมันอาจเริ่มต้นไม่ดีเท่าไหร่ เพราะช่วงแรกที่คุยกันเรายังคุยๆกับแฟนเก่าอยู่ แต่นับตั้งแต่ที่อยู่ด้วยกัน เราไม่มีนอกกาย นอกใจเขาเลย แต่เพราะแบบนี้แฟนเราเลยมองว่าเราเป็นคนหลายใจ เจ้าชู้ตลอด เราทำงานที่เดียวกัน ไม่ว่าจะย้ายงานไปทำที่ไหนก็จะว่าเรานอกใจตลอด ทุกที่คือเราต้องเปลี่ยนผู้ชาย คืองงกับความคิดเขามาก จนทำให้เราต้องทะเลาะเพราะเรื่องแบบนี้อยู่บ่อย ๆ เราจะเป็นฝ่ายที่ยอมเขา ง้อ เขา แต่เขาไม่เคยที่จะทำอะไรที่มันไว้น้ำใจเราเลย เวลาที่ทะเลาะกัน เราร้องไห้แต่เขากับมีความสุขโดยที่ไม่มีการถามหรือพูดคุยอะไรกัน มันแบบปล่อยให้เราหยุด แล้วเราก็ไปง้อเขา แล้วคืนดีกัน เราไม่เข้าใจ เรื่องเล็ก ๆ จบด้วยการที่ทะเลาะกันใหญ่โต สุดท้ายคนที่ผิดก็คือเรา ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกันมาเขาว่าเรามีคนอื่นตลอด ทั้งๆที่เราอยู่ด้วยกัน ทำงานที่เดียวกัน เรารู้สึกน้อยใจมาก เขาจะบอกเลิกเราตลอด เขาไม่เข้าใจเราใจหลายๆเรื่อง แต่จิงๆแล้วเราเป็นคนที่จิงใจกับเขามาก ถึงเราจะอายุน้อย เราไม่เคยทำตัวเป็นภาระเขาเลย เราสร้างอะไรด้วยกัน เราทำทุกอย่างด้วยกัน คือทุกอย่างกำลังจะไปด้วยดี แต่เหมือนทุกอย่างกำลังดีเราก็ต้องทะเลาะกันบ่อยขึ้น ไม่รู้เป็นเพราะอะไร แล้วที่ครั้งเค้าไม่เคยพูดอะไรกับเราดีๆเลย มีแต่ประชดประชัน พลักไสไล่เราให่ไปอยู่กับคนอื่น ไม่เคยที่จะพูดง้อเรา หรือขอโทษเรา วันนี้เราจะเลาะกันเรื่องรถยนต์ พี่ชายของเรายืมรถออกไปข้างนอก เขาก็บอกว่าให้คนอื่นจับเข้าไปรถ ให้ขับหลายๆมือ คือเราไม่เข้าใจว่าจะมาหวงทำไม เพราะก็คือพี่เรา ทีที่บ้านเขาเราไม่เคยทำแบบนี้เลย สุดท้ายเขาก็จบด้วยคำที่เขาบอกเลิก เราเสียใจ เราเจ็บใจ คิดดูที่ผ่านมาเขาไม่เคยมองเราดีเลย เราก็กลัวจะเสียเขา กลัวตัวเองเสียใจ แต่อีกใจก็คิดว่ามันก็น่าจะดีถ้าเลิกกัน เราก็จะได้ไม่ต้องทนกับคำพูดเขา เราควรจะทำยังไงดี ..