คบกับแฟนเก่ามาประมาณ 8-9 ปีคะ เป็นคนบอกเลิกแฟนเก่า ด้วยสาเหตุที่เค้าละเลยจนเราคิดว่าเราต้องไม่จมอยู่ตรงนี้ ถ้าเค้ารักเราคงไม่ละเลยเราให้เราร้องไห้คนเดียว โทรไปส่วนใหญ่จะไม่รับและตัดสาย เพราะเหตุผลว่าไม่อยากทะเลาะด้วย เค้าไม่อยากเครียดตอนเราได้คุยกัน เราอยากเจอเค้าทุกอาทิตย์ เราพยายามขอให้มาเจอ แต่เค้ามักปฏิเสธ ด้วยเหตุต่างๆนาๆ แต่เราให้อภัยมาตลอดคะ ได้เจอกันส่วนใหญ่เค้าจะมาส่งทั้งที่บ้านเราอยู่ไกลกัน เค้ามีทั้งขอดีและขอเสียคะ เวลาเรารู้สึกแย่จากเรื่องอื่นๆเเราอยากคุยกับเค้าแต่เค้าไม่ค่อยรับสาย และหายไปคะ ทำให้เรารู้สึหเดียวดายมากๆ รู้สึกไม่มีค่าสำหรับเค้า คิดว่าเค้าไม่เป็นห่วงเราหรอ ทุกอย่างเราพยายามหาเหตุผลว่าทำไมเค้าถึงละเลยเราขนาดนี้ทั้งที่บอกว่ารักเรา และเราก้คบกันมานาน เค้าไม่เคยบอกเลิกเราไม่ว่าเราจะทะเลาะกันหนักขนาดไหน แต่สุดท้ายเค้าก้ไม่เคยหายไปไหน แต่เรากลับคิดว่าเราควรพอเราอยากรักคนที่สนใจและเห็นค่าเรา แต่เค้าก้ไม่เคยบอกว่าไมารักเรานะคะ เลิกกันมาประมาณ 9เดือนแล้ว เราพยายามตัดใจพยายามหนักมาก บล้อคทุกอย่าง พยายามคิดว่าอย่ากลับที่ที่เราต้องเสียใจอีก แต่มาจนถึงวันนี้ก้มีแฟนใหม่แล้วคะ เค้าดีกับเราใส่ใจเรามากๆ แต่เรากลับคิดถึงแฟนเก่าขึ้นทุกวันๆ ไม่มีวันไหนที่ทำใจได้เลย บางครั้งตั้งคำถามในหัวตัวเองว่าเราอยากกลับไปหาแฟนเก่าไหม? ความคิดในหัวมันตอบได้ทันทีว่าอยากกลับไปมากกกก คิดถึงมาก ตอนนี้เค้าจะทำอะไรอยู่ เหมือนหัวใจนี้ไม่สามารถรักใครได้อีก แต่เรารู้สึกผิดกับแฟนใหม่เรามากคะ ที่เราตกลงเป็นแฟนเค้าเพราะว่าหวังว่าเราจะลืมแฟนเก่าได้ แต่มันกลับไม่ใช่เลย เราคิดถึงแฟนเก่าเสมอ และยังรู้สึกผิดกับแฟนใหม่มากๆ เราควรทำอย่างไรต่อไปดีคะ