แม่เราเป็นโรคจิตเวชคะ รักษามาได้ปีกว่าแล้ว ไม่มีวี่แววว่าจะหาย
อาการหนักขึ้น พูดคนเดียว เดินออกจากบ้าน ด่าคนไปทั่ว ซ้ำมีโรคลมบ้าหมูด้วย วันไหนที่แม่เราชัก จะทำร้ายร่างกายเราทุกครั้ง
ครอบครัวมีพี่ชายอีกหนึ่งคน เป็นทหารข้าราชการ ไม่เคยมาช่วยดูแล โยนทุกๆอย่างให้รับผิดชอบหมด และอายทุกครั้งที่ให้ช่วยดูแลแม่
ทุกวันนี้เครียดมาก ถึงมากที่สุด ไหนจะสังคมพาลรังเกลียดเราไปด้วย เพราะความที่เราต้องทำงานงกๆ แต่แม่ที่เป็นโรคนี้ ทำความเดือดร้อนให้กับคนอื่นๆ ฉี่กลางร้านกลางถนน ใครไม่มาเป็นเรา ไม่มีทางรู้เลย มันกดดัน มันน้อยใจในโชคชะตาแค่ไหน
มีแต่คนด่า คนว่า ทำไมไม่ดูแม่ให้ดี
ถ้าเอาเวลาทั้งหมดมาดูแลแค่แม่ จะเอาเงินจากการทำงานที่ไหน??? ในเมื่อญาติพี่น้อง เบือนหน้าหนีหมด
ติดต่อบางหน่วยงานก้อจะผลักไสออก เพราะคิดแค่ว่าต้องเป็นคนไร้บ้าน ไร้ญาติ ไร้บุตรเท่านั้นเองร่อ
ใครพอจะทราบวิถีทางบ้างคะ เราจะเป็นโรคซึมเศร้า ประสาทตามอยู่แล้วคะ
หน่วยงานไหนที่ช่วยแบ่งเบาภาระรับผิดชอบผู้ป่วยจิตเวชบ้าง
อาการหนักขึ้น พูดคนเดียว เดินออกจากบ้าน ด่าคนไปทั่ว ซ้ำมีโรคลมบ้าหมูด้วย วันไหนที่แม่เราชัก จะทำร้ายร่างกายเราทุกครั้ง
ครอบครัวมีพี่ชายอีกหนึ่งคน เป็นทหารข้าราชการ ไม่เคยมาช่วยดูแล โยนทุกๆอย่างให้รับผิดชอบหมด และอายทุกครั้งที่ให้ช่วยดูแลแม่
ทุกวันนี้เครียดมาก ถึงมากที่สุด ไหนจะสังคมพาลรังเกลียดเราไปด้วย เพราะความที่เราต้องทำงานงกๆ แต่แม่ที่เป็นโรคนี้ ทำความเดือดร้อนให้กับคนอื่นๆ ฉี่กลางร้านกลางถนน ใครไม่มาเป็นเรา ไม่มีทางรู้เลย มันกดดัน มันน้อยใจในโชคชะตาแค่ไหน
มีแต่คนด่า คนว่า ทำไมไม่ดูแม่ให้ดี
ถ้าเอาเวลาทั้งหมดมาดูแลแค่แม่ จะเอาเงินจากการทำงานที่ไหน??? ในเมื่อญาติพี่น้อง เบือนหน้าหนีหมด
ติดต่อบางหน่วยงานก้อจะผลักไสออก เพราะคิดแค่ว่าต้องเป็นคนไร้บ้าน ไร้ญาติ ไร้บุตรเท่านั้นเองร่อ
ใครพอจะทราบวิถีทางบ้างคะ เราจะเป็นโรคซึมเศร้า ประสาทตามอยู่แล้วคะ