เรื่องมีอยู่ว่าตัวดิฉันโสดมานานจนมีวันหนึ่งมีผช.คนหนึ่งเข้ามาในชีวิตส่วนตัวดิฉันเฉยๆมากค่ะตอนแรกและคุยกันในความเป็นกัลยามิตรและพยายามให้กำลังเขาเขาให้กำลังเราเพราะเราเองเคยเสียใจผิดพลาดจนมีอยู่วันหนึ่งเราคุยกันมากขึ้นสนิทกันมากจึงเป็นเรื่องของควาทรักเข้ามาและเราศึกษากันมากขึ้นจนเรียกว่าแฟนจีบกันคุยกันในแบบที่เราเปิดใจหมดทุกอย่างและเขาก็เช่นกัน(แต่ไม่รู้ความจริงไหมที่เขาพูด)
เขาบอกกับเขาว่าถ้าจะจีบไปเป็นแฟนก็อย่าเลย จีบเราไปทำพันธ์ทำภรรยาเราจะเปิดใจและเปิดพื้นที่ ถ้าจะมาจีบเล่นเล่นเสียเวลา คุยกันจนรักกันทางออนไลน์แตาก็ยังไม่เจอหน้ากันแต่ความรู้สึกเราบอกเขาว่าเขาใช่จนเราคุยกันโทรหาจนเริ่มวิดิโอคอลหากัน มีความเสมอต้นเสมอปลายตลอดเวลา เขารับข้อเสียเรา เรารับข้อเสียเขาได้(พยายาม) แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่คืดจะปล่อยมือผช. คนนี้ ทุกครั้งที่เราพูดอะไรผิดหรือบั่นทอนเราจะรีบขอโทษเขาก็เช่นกัน เราไม่มีเรื่องอะไรให้ทะเลาะกันหรือมีเรื่องหึงหวง เราเชื่อใจเขาอย่างสนิทใจเราคิดว่าผช. คนนี้ที่เขาอยากจะดูแลเขาอยากจะให้เขามาเติมเต็มและเติมเต็มให้เขาทุกอย่าง จนเราต้องเอ่ยปากพูดว่าเราพร้อมที่จะลำบากไปด้วยกันไหม จับมือกันช่วงวิกฤตไปพร้อมกัน เรามีอะไรเราแชร์ความคิดแนวทางการใช้ชีวิตเพราะเราบอกเขาเสมอเราไปเร็วใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ไม่ต้องคุยกันให้เสียเวลา ผชบอกรับได้ เราบอกเรารีบน่ะเพราะเป็นการตัดสินใจทิ้งทุกอย่างที่ กทม. เพื่อเป็นแนวทางเลือกไปอยู่ ตจว. กับเขาเพราะต้องรีบตัดสินใจถ้าจะให้เขาย้ายมาอยู่ที่ กทม กับเราคงเป็นไปไม่ได้ เราคุยกันเรื่องการเปิดธุรกิจหาทุนเราพูดเสมอว่า ถ้าเราขยันไม่มีวันอด ถ้าเรามีความคิดเราจะต่อยอดกันเราไม่ใช่คนเก่งแต่เราจะพยายามเราไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จแต่เราจะพยายาม เราเลยเอ่ยเล่าสนทนาว่า เรามีสมบัติอยู่ถ้าเรามีความคิดเรามาต่อยอดกันเถอะจากสมบัติและเงินทุนที่เราพอมีอยู่บ้าง เพราะเราเจอมรสุมคือเปิดธุรกิจก็โดนโกงเคลีย์ตัวเองกว่าจะเสร็จก็มาเจอโควิดแถมตกงานช่วงโควิดก็ยังพอเงินเก่าเอามาหมุนใช้อยู่ได้บ้าง(อย่างสบาย) ค่ารถ ค่าคอนโด ค่าช็อปบ้าง ค่าเครื่องสำอาง จนมาทุกวันนี้ พอเราได้เจอหน้าเขาครั้งแรกเราก็แอบตกใจแต่เราก็บอกว่าเรารักเขาจากคำพูด จิตใจ การกระทำไม่ใช่หน้าตา ส่วนเรื่องการแต่งตัวเดี๋ยวเราจับแฟนเราดูแลก็ได้ไม่ใช่ปัญหา จนมาถึงเราลงเอยด้วยการมี sexกัน ตกลงเป็นแฟนก่อนมีsex และทุกอย่างก็ไปได้ด้วยดี ออกทริปกัน จนมาถึงเปิดตัวกับครอบครัวว่าคนนี้คือว่าที่สามีน่ะ ขออนุญาติคบ และไปมาหาสู่เข้าบ้านครอบครัวเราดีใจที่เราตัดสินใจที่จะมีใครหรือเปิดใจสักที เราภูมิใจที่ครอบครัวเรายินดีต้อนรับเขาและไม่เคยถามหรือพูดอะไร ยิ้มรับ เพราะครอบครัวพูดเสมอว่าลูกเลือกใครก็ยินดีด้วย ขอแค่เรารักเขา เขารักเราพอ เรา2คนชวนกันจดทะเบียนสมรสเพื่อจะใช้ชีวิตด้วยกัน และเราคิดบอกเขาเสมอว่า เรื่องแต่งงานไม่มีก็ไม่ต้องแต่ง ช่วยกันหาช่วยกันสร้างเก็บไปด้วยกันขอขมาพ่อแม่พอ ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่า ผช ไม่ใช่คนรวย (จน) แต่เราเองก็ไม่ใช่คนรวยเราเลยไม่ได้มองคนที่รวยจน เราตามหาคนที่เขารักเราแคร์เราซื่อสัตย์ เสมอต้นเสมอปลาย เราไม่ได้ขอมากกไปใช่ไหม ?
จนวันหนึ่งเราอยากมีเงินก้อนหนึ่งมาหมุนใช้เป็นทุนใหญ่เราเลยเลือกคุยกันเอาบ้านเอาโฉนดที่ดินของเรากู้เอาเงินมาลงทุน ทุกอย่างโอเคแต่เราลังเล เพราะได้น่อยและยังไม่ค่อยพร้อมจดทะเบียนสมรส เราอยากให้ผช คืดให้ดี ผช ไม่ลังเลเลย แต่เราลังเล เพราะเขาไม่กระตือรือร้นอะไรสักเท่าไหร่ จนเราคืดว่าหนึ่งชีวิตของคน2คนแต่เรายังเราดขาเสมอและรักแขามากขึ้นทุกวัน เราตามเขาแต่ก็มีโย้แย้งกันบ้างในความคิด แต่ไม่เคยคิดเปลียนไป จนวันหนึ่งเขาเปลี่ยนไปเพราะมีมือที่3เข้ามาในชีวิตคู่ของเรา นั้นคืออดีตของผช. คนนี้นี่เอง เขาเคยคบกันมาก่อนเป็นเวลา3 เดือนอยู่กับความไม่ชัดเจนจนผญ.คนนั้นบอกเลิกเขาไปเป็นเวลา2 เดือน แต่แปลกที่บอกเลิกไปแล้วกลับเข้ามาอีกครั้งตอนที่ผช คนนี้ก็เปิดตัวเรา เขากลับมาขอคืนดี คนของเราก็ลังเล และเรื่มคุยกัน คุยกันแค่ไม่กี่เสี้ยวนาทีเขาเปลี่ยนไปมาก จนเราจับพิรุธได้ และเรื่มเห็นข้อความมากมายจากโลกโซเซียลมากมาย เริ่มมีตัวละครมากขึ้น มีพ่อแม่พี่น้องของทางครอบครัวผช เข้ามาเกี่ยวมาพูดมาคุยกับคนของเรา เราโดนมรสุมที่หนักหนามามากพอแล้ว พี่น้องพ่อแม่ ทั้งผญ คนนั้นกล่อมให้ผช คนนี้กลับไปคืนดีกัน ให้ทิ้งเราเถอะ บอกว่าเราสวย เราไฮโซ เรายังเด็กเดี๋ยวเราก็หาคนใหม่ได้เองแหละ ปล่อยให้เขาไปเถอะ เรามารักคนนี้ ดูแลครอบของเราจะดีกว่า ผญ คนนี้ดขาให้อะไรเราไม่ได้หรอก หาอนาคตไม่เจอหรอก เดี๋ยวจะลำบากไม่อยากให้ ลูกชายลำบากอะไรอีกแล้ว ถึงผญ คนนั้นจะแก่เป็นรุ่นพี่ผช แค่10 ปี ก็แค่ผญ ที่อายุ เกือบ50 เอง เขาให้เราได้ทุกอย่าง ทั้งข้อความทั้งคำพูดเราได้เห็นได้ยืนหมด เราถามคนของเราเสมอ พร้อมจับมือไปด้วยกันไหม เราให้โอกาส มาจับมือ ถ้าไม่ก็ปล่อยเราไป อย่ามาสงสารเวททนาชีวิตเราเลย เราเจ็บจริงแต่เราจะเยียวยาเอง ขอแค่ความชัดเจน คุณอย่าแอบคุยกัน จะไปก็ไปเลย แต่ผช พูดเสมอก็ไม่อยากเสียเราไปนี่หว่า เราก็โอเค เลือกสักทาง ขอร้องเลือกเถอะ พอเราทำใจได้แล้วก็พยายามขอโอกาส พอเราอ่อนแอก็ทำร้ายเรา ไม่ขัดเจนลังเล คำพูดมากมาก จากพวกครอบครัวเขาเริ่มแรงขึ้นมากและมากขึ้นและจากผญ คนนั้นบอกให้เราออกไปจากชีวิตผช. คนนี้ซะ เพิ่งจะคบกันไม่ใช่เหรอ เขาคบกันมาเกือบปี แต่สงสัยลืมนับตอนที่ตัวเองทิ้งผช.ไป ผญ คนนั้นพูดว่าเราสวยไปหาคนใหม่เถอะ ปล่อยเขามาเราจะให้เขาทุกอย่างเราไม่สามารถ ให้ผช คนนั้นได่ ครอบครัวผช ไม่ชอบคุณเขาไม่ต้อนรับคุณหรอก ตอนนี้พวกเราจะไปขนของผช ให้มาอยู่บ้านผญ. แบบงง คือคุณ
ทิ้งเขาไปตั้ง2 เดือนแล้วมาทวงคืนก็ได้เหรอ อีกอย่างคบมากกว่าเราแค่เดือนเดียวคือแบบ มีรายละเอียดผญ คนนั้นอยู่มากพอตัวแต่ขอไม่เล่าแล้วกันเนาะ
คนของเราก็ลังเลค่ะ ไม่เรียกเราว่าเมีย ไม่เรียกว่าที่รัก หรือแฟนอีกต่อไปแล้ว ถ้าใช้ใจเราคงชนะ ถ้าใช้เงินทองเราคงแพ้ ถ้าให้สู้ความแก่เราก็คงสู้เขาไม่ได้ แต่ถ้าจะเทียบเรื่องการแต่งตัว เขาก็คงไม่แพ้เรา ส่วนผช ไม่มีอะไร แต่เราไม่มองจุดนั้นหรอก เพราะตลอดเวลาที่รู้จัก ทุกอย่างซื้อกินใช้จ่ายเรา95%. แต่เรามองว่ารักแท้ ส่วนตอนนี้เราเราเองอยากบอกเขาว่า ถ้าไม่ชัดเจนอย่าคิดเป็นผช เลย อีกอย่างถ้าเลือกเงินทองความสุขก็ไปเถอะ แต่ขออย่าคาราซาซัง ส่วนตัวเรายอมถอยให้พวกเรามาหลายครั้ง จนครั้งนี้เรายอมและนับถือครอบครัวของผช และฝ่ายหญิง เขาพยายามมากเกินไป ให้เขาไปอยู่ในบ่อเงินบ่อทองหรอก แอบสงสัย ผช อาจจะผิดหวังมั้ง คืดว่าเรามีเงินมากมาย ใช้ของดีดี กินอาหารดีดี กระเป๋า รองเท้า แต่ขออภัยเรากำลังล้ม มาในช่วงที่เราล้ม อีกอย่างวันที่มรสุมชีวิตมากมาย บวกกับพ่อเราป่วย เครียดเรื่องพ่อ เขากลับเป็นคนทำร้ายเราซ้ำเราแบบสุดสุด เราเป็นคน ตจว เเต่บอกเลย เรากลัวความคิดจิตใจ คน ตจว ความยะเยอทะยาน ของความจริงใจ มองสังเกตได้ยากมาก สุดท้ายอยากฝากบอกว่า ถ้าคุณยังลืมอดีตไม่ได้อยาาไปจีบใครเข้ามาในชีวิต อย่าให้เงินทองซื้อชีวิตศักศรีความรักได้ ถ้าเลือกเงินทอง ก็ขอให้มีความชัดเจน สุดท้ายเราคงมานั่งลุ้นว่าเราท้องไหม ?
ขอโทษกับความผิดพลาดของชีวิตครั้งนี้ เลิกมาจนอายุ 30+ มาตายมุมตื้น
ปล. ชีวิตเคยผ่านการคบหาผช ที่รวย ที่ดีทางการงาน การเงินมาแล้ว ค้นพบว่ามันยังไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง
ทุกอย่างที่พิมพ์คือความจริงทุกประการ มันเป็นความรู้สึกที่พังมาก ยังงงว่าเรารักคนแบบนี้ได้ยังไงและรั้งให้โอกาสเขาเพื่ออะไร เเละไม่มีอะไรที่เราควรจะภูมิใจเขาอีกแล้ว อย่าพบเจอกันจะดีกว่าคนพันธ์นี้ ขอกลับไปใช่ชีวิตของเราในแบบที่เราเป็นและทำให้เขาเสียดายที่เขาเลือกทำกับเราดีกว่า good luck
ไม่รู้หรอกพรุ่งนี้ จะเป็นอย่างไร แล้วแต่โชคชะตาเลย
รักแท้แพ้เงิน(คนเเก่)
เขาบอกกับเขาว่าถ้าจะจีบไปเป็นแฟนก็อย่าเลย จีบเราไปทำพันธ์ทำภรรยาเราจะเปิดใจและเปิดพื้นที่ ถ้าจะมาจีบเล่นเล่นเสียเวลา คุยกันจนรักกันทางออนไลน์แตาก็ยังไม่เจอหน้ากันแต่ความรู้สึกเราบอกเขาว่าเขาใช่จนเราคุยกันโทรหาจนเริ่มวิดิโอคอลหากัน มีความเสมอต้นเสมอปลายตลอดเวลา เขารับข้อเสียเรา เรารับข้อเสียเขาได้(พยายาม) แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่คืดจะปล่อยมือผช. คนนี้ ทุกครั้งที่เราพูดอะไรผิดหรือบั่นทอนเราจะรีบขอโทษเขาก็เช่นกัน เราไม่มีเรื่องอะไรให้ทะเลาะกันหรือมีเรื่องหึงหวง เราเชื่อใจเขาอย่างสนิทใจเราคิดว่าผช. คนนี้ที่เขาอยากจะดูแลเขาอยากจะให้เขามาเติมเต็มและเติมเต็มให้เขาทุกอย่าง จนเราต้องเอ่ยปากพูดว่าเราพร้อมที่จะลำบากไปด้วยกันไหม จับมือกันช่วงวิกฤตไปพร้อมกัน เรามีอะไรเราแชร์ความคิดแนวทางการใช้ชีวิตเพราะเราบอกเขาเสมอเราไปเร็วใช่ก็ใช่ ไม่ใช่ก็ไม่ต้องคุยกันให้เสียเวลา ผชบอกรับได้ เราบอกเรารีบน่ะเพราะเป็นการตัดสินใจทิ้งทุกอย่างที่ กทม. เพื่อเป็นแนวทางเลือกไปอยู่ ตจว. กับเขาเพราะต้องรีบตัดสินใจถ้าจะให้เขาย้ายมาอยู่ที่ กทม กับเราคงเป็นไปไม่ได้ เราคุยกันเรื่องการเปิดธุรกิจหาทุนเราพูดเสมอว่า ถ้าเราขยันไม่มีวันอด ถ้าเรามีความคิดเราจะต่อยอดกันเราไม่ใช่คนเก่งแต่เราจะพยายามเราไม่ใช่คนที่ประสบความสำเร็จแต่เราจะพยายาม เราเลยเอ่ยเล่าสนทนาว่า เรามีสมบัติอยู่ถ้าเรามีความคิดเรามาต่อยอดกันเถอะจากสมบัติและเงินทุนที่เราพอมีอยู่บ้าง เพราะเราเจอมรสุมคือเปิดธุรกิจก็โดนโกงเคลีย์ตัวเองกว่าจะเสร็จก็มาเจอโควิดแถมตกงานช่วงโควิดก็ยังพอเงินเก่าเอามาหมุนใช้อยู่ได้บ้าง(อย่างสบาย) ค่ารถ ค่าคอนโด ค่าช็อปบ้าง ค่าเครื่องสำอาง จนมาทุกวันนี้ พอเราได้เจอหน้าเขาครั้งแรกเราก็แอบตกใจแต่เราก็บอกว่าเรารักเขาจากคำพูด จิตใจ การกระทำไม่ใช่หน้าตา ส่วนเรื่องการแต่งตัวเดี๋ยวเราจับแฟนเราดูแลก็ได้ไม่ใช่ปัญหา จนมาถึงเราลงเอยด้วยการมี sexกัน ตกลงเป็นแฟนก่อนมีsex และทุกอย่างก็ไปได้ด้วยดี ออกทริปกัน จนมาถึงเปิดตัวกับครอบครัวว่าคนนี้คือว่าที่สามีน่ะ ขออนุญาติคบ และไปมาหาสู่เข้าบ้านครอบครัวเราดีใจที่เราตัดสินใจที่จะมีใครหรือเปิดใจสักที เราภูมิใจที่ครอบครัวเรายินดีต้อนรับเขาและไม่เคยถามหรือพูดอะไร ยิ้มรับ เพราะครอบครัวพูดเสมอว่าลูกเลือกใครก็ยินดีด้วย ขอแค่เรารักเขา เขารักเราพอ เรา2คนชวนกันจดทะเบียนสมรสเพื่อจะใช้ชีวิตด้วยกัน และเราคิดบอกเขาเสมอว่า เรื่องแต่งงานไม่มีก็ไม่ต้องแต่ง ช่วยกันหาช่วยกันสร้างเก็บไปด้วยกันขอขมาพ่อแม่พอ ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่า ผช ไม่ใช่คนรวย (จน) แต่เราเองก็ไม่ใช่คนรวยเราเลยไม่ได้มองคนที่รวยจน เราตามหาคนที่เขารักเราแคร์เราซื่อสัตย์ เสมอต้นเสมอปลาย เราไม่ได้ขอมากกไปใช่ไหม ?
จนวันหนึ่งเราอยากมีเงินก้อนหนึ่งมาหมุนใช้เป็นทุนใหญ่เราเลยเลือกคุยกันเอาบ้านเอาโฉนดที่ดินของเรากู้เอาเงินมาลงทุน ทุกอย่างโอเคแต่เราลังเล เพราะได้น่อยและยังไม่ค่อยพร้อมจดทะเบียนสมรส เราอยากให้ผช คืดให้ดี ผช ไม่ลังเลเลย แต่เราลังเล เพราะเขาไม่กระตือรือร้นอะไรสักเท่าไหร่ จนเราคืดว่าหนึ่งชีวิตของคน2คนแต่เรายังเราดขาเสมอและรักแขามากขึ้นทุกวัน เราตามเขาแต่ก็มีโย้แย้งกันบ้างในความคิด แต่ไม่เคยคิดเปลียนไป จนวันหนึ่งเขาเปลี่ยนไปเพราะมีมือที่3เข้ามาในชีวิตคู่ของเรา นั้นคืออดีตของผช. คนนี้นี่เอง เขาเคยคบกันมาก่อนเป็นเวลา3 เดือนอยู่กับความไม่ชัดเจนจนผญ.คนนั้นบอกเลิกเขาไปเป็นเวลา2 เดือน แต่แปลกที่บอกเลิกไปแล้วกลับเข้ามาอีกครั้งตอนที่ผช คนนี้ก็เปิดตัวเรา เขากลับมาขอคืนดี คนของเราก็ลังเล และเรื่มคุยกัน คุยกันแค่ไม่กี่เสี้ยวนาทีเขาเปลี่ยนไปมาก จนเราจับพิรุธได้ และเรื่มเห็นข้อความมากมายจากโลกโซเซียลมากมาย เริ่มมีตัวละครมากขึ้น มีพ่อแม่พี่น้องของทางครอบครัวผช เข้ามาเกี่ยวมาพูดมาคุยกับคนของเรา เราโดนมรสุมที่หนักหนามามากพอแล้ว พี่น้องพ่อแม่ ทั้งผญ คนนั้นกล่อมให้ผช คนนี้กลับไปคืนดีกัน ให้ทิ้งเราเถอะ บอกว่าเราสวย เราไฮโซ เรายังเด็กเดี๋ยวเราก็หาคนใหม่ได้เองแหละ ปล่อยให้เขาไปเถอะ เรามารักคนนี้ ดูแลครอบของเราจะดีกว่า ผญ คนนี้ดขาให้อะไรเราไม่ได้หรอก หาอนาคตไม่เจอหรอก เดี๋ยวจะลำบากไม่อยากให้ ลูกชายลำบากอะไรอีกแล้ว ถึงผญ คนนั้นจะแก่เป็นรุ่นพี่ผช แค่10 ปี ก็แค่ผญ ที่อายุ เกือบ50 เอง เขาให้เราได้ทุกอย่าง ทั้งข้อความทั้งคำพูดเราได้เห็นได้ยืนหมด เราถามคนของเราเสมอ พร้อมจับมือไปด้วยกันไหม เราให้โอกาส มาจับมือ ถ้าไม่ก็ปล่อยเราไป อย่ามาสงสารเวททนาชีวิตเราเลย เราเจ็บจริงแต่เราจะเยียวยาเอง ขอแค่ความชัดเจน คุณอย่าแอบคุยกัน จะไปก็ไปเลย แต่ผช พูดเสมอก็ไม่อยากเสียเราไปนี่หว่า เราก็โอเค เลือกสักทาง ขอร้องเลือกเถอะ พอเราทำใจได้แล้วก็พยายามขอโอกาส พอเราอ่อนแอก็ทำร้ายเรา ไม่ขัดเจนลังเล คำพูดมากมาก จากพวกครอบครัวเขาเริ่มแรงขึ้นมากและมากขึ้นและจากผญ คนนั้นบอกให้เราออกไปจากชีวิตผช. คนนี้ซะ เพิ่งจะคบกันไม่ใช่เหรอ เขาคบกันมาเกือบปี แต่สงสัยลืมนับตอนที่ตัวเองทิ้งผช.ไป ผญ คนนั้นพูดว่าเราสวยไปหาคนใหม่เถอะ ปล่อยเขามาเราจะให้เขาทุกอย่างเราไม่สามารถ ให้ผช คนนั้นได่ ครอบครัวผช ไม่ชอบคุณเขาไม่ต้อนรับคุณหรอก ตอนนี้พวกเราจะไปขนของผช ให้มาอยู่บ้านผญ. แบบงง คือคุณ
คนของเราก็ลังเลค่ะ ไม่เรียกเราว่าเมีย ไม่เรียกว่าที่รัก หรือแฟนอีกต่อไปแล้ว ถ้าใช้ใจเราคงชนะ ถ้าใช้เงินทองเราคงแพ้ ถ้าให้สู้ความแก่เราก็คงสู้เขาไม่ได้ แต่ถ้าจะเทียบเรื่องการแต่งตัว เขาก็คงไม่แพ้เรา ส่วนผช ไม่มีอะไร แต่เราไม่มองจุดนั้นหรอก เพราะตลอดเวลาที่รู้จัก ทุกอย่างซื้อกินใช้จ่ายเรา95%. แต่เรามองว่ารักแท้ ส่วนตอนนี้เราเราเองอยากบอกเขาว่า ถ้าไม่ชัดเจนอย่าคิดเป็นผช เลย อีกอย่างถ้าเลือกเงินทองความสุขก็ไปเถอะ แต่ขออย่าคาราซาซัง ส่วนตัวเรายอมถอยให้พวกเรามาหลายครั้ง จนครั้งนี้เรายอมและนับถือครอบครัวของผช และฝ่ายหญิง เขาพยายามมากเกินไป ให้เขาไปอยู่ในบ่อเงินบ่อทองหรอก แอบสงสัย ผช อาจจะผิดหวังมั้ง คืดว่าเรามีเงินมากมาย ใช้ของดีดี กินอาหารดีดี กระเป๋า รองเท้า แต่ขออภัยเรากำลังล้ม มาในช่วงที่เราล้ม อีกอย่างวันที่มรสุมชีวิตมากมาย บวกกับพ่อเราป่วย เครียดเรื่องพ่อ เขากลับเป็นคนทำร้ายเราซ้ำเราแบบสุดสุด เราเป็นคน ตจว เเต่บอกเลย เรากลัวความคิดจิตใจ คน ตจว ความยะเยอทะยาน ของความจริงใจ มองสังเกตได้ยากมาก สุดท้ายอยากฝากบอกว่า ถ้าคุณยังลืมอดีตไม่ได้อยาาไปจีบใครเข้ามาในชีวิต อย่าให้เงินทองซื้อชีวิตศักศรีความรักได้ ถ้าเลือกเงินทอง ก็ขอให้มีความชัดเจน สุดท้ายเราคงมานั่งลุ้นว่าเราท้องไหม ?
ขอโทษกับความผิดพลาดของชีวิตครั้งนี้ เลิกมาจนอายุ 30+ มาตายมุมตื้น
ปล. ชีวิตเคยผ่านการคบหาผช ที่รวย ที่ดีทางการงาน การเงินมาแล้ว ค้นพบว่ามันยังไม่ใช่ความสุขที่แท้จริง
ทุกอย่างที่พิมพ์คือความจริงทุกประการ มันเป็นความรู้สึกที่พังมาก ยังงงว่าเรารักคนแบบนี้ได้ยังไงและรั้งให้โอกาสเขาเพื่ออะไร เเละไม่มีอะไรที่เราควรจะภูมิใจเขาอีกแล้ว อย่าพบเจอกันจะดีกว่าคนพันธ์นี้ ขอกลับไปใช่ชีวิตของเราในแบบที่เราเป็นและทำให้เขาเสียดายที่เขาเลือกทำกับเราดีกว่า good luck
ไม่รู้หรอกพรุ่งนี้ จะเป็นอย่างไร แล้วแต่โชคชะตาเลย