คือเรื่องมีอยู่ว่า
      เมื่อปีก่อนเราเองแอบคุยกับคนอื่นแล้วไปรถล้มด้วยกันแฟนจับได้เราก็บอกแฟนว่าให้เขานั้นไปจากเราเถอะเราไม่ดี ที่คุยกับคนอื่นแต่เขากับเลือกที่จะอยู่กับเราต่อไม่ไปไหน ค่อยดูแลเราไม่ห่าง คอยพาไปหาหมอตลอด เพราะต้องทำแผล เราโทดตัวเองตลอดเลยน่ะว่าทำไมเราถึงเปนคนแบบนี้ ทำไมไม่รักแฟนเราให้มากๆ ดูสิ่งที่เกิดขึ้นสิ ว่าแฟนเราต้องทรมานแค่ไหน ฝันร้ายบ้าง คิดเรื่องเราบ้าง เรามันโครตจะแย่อ่ะ ตั้งแต่นั้นมาเราคิดมาตลอดน่ะว่าเราได้ทำสิ่งที่ผิดพลาดไปแล้ว ไหนๆ เขาเองก็เลือกที่จะอยู่กับเรา เราบอกกับตัวเองว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะทำทุกอย่างให้มันกับมาดี แระจะม่ทำให้แฟนเราเสียใจอีก
 เวลาก้อผ่าวมาปีนึก แฟนเราได้เจอกับ ผู้หญิงคนนึงตอนแรกเราจับได้ก่อนแต่พอไปถามบอกกับเราว่าป่าวไม่ได้คบกัน พอเวลาผ่านไปอาทิตนึงเพื่อนๆในกลุ่มเขาก็ชวนกันไปขับรถเล่น กทม เราก็ถามแฟนว่าไปไหมบอกว่าม่ไปเริ่มชวนทะเลาะ เราขอไปไหนด้วยบอกเราว่าอยากไปคนเดียว แต่เรื่องจิงคือจะเอาผู้หญิงคนนั้นไป เรามารุ้ที่หลังว่าเขานั้นไปเที่ยวไหนต่อไหนกันมาตั้งนานแล้ว หลังจากที่แฟนเรามาขอมีแฟนเพิ่มอีกคน แล้วพุดวนแต่ผู้หญิงคนนี้ เราเลยถามว่าแอบคุยกันอยู่แล้วใช่มั๊ย เงียบ ยิ้มเบาๆ ตอนแรกก่ะว่าเออ อยากคุยก็คุยไป ผู้หญิงคนนี้ก็มีแฟนอยู่แล้วด้วยนะ แล้วก็รู้ด้วยว่าเรากับแฟนเราอยู่กินกัน แต่ก็อยากที่จะคุยกับคนที่เขามีเจ้าของ แฟนเรานะของอะไรเราเราให้หมดอะ ขอไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนแต่ไม่ให้เราไป แต่จะเอาผู้หญิงคนนี้ไป เราเรยบอกว่าได้ เราไม่ไป ทั้งๆที่แฟนของผู้หญิงคนนี้ก็ไปเที่ยวต่างจัดหวัดแฟนมันก็ชวน แต่มันปฏิเสธ แต่กับไปกับแฟนคนอื่นเขา แฟนเราเองก็หลงมาก เขาสวย ขาว
เราโทดตัวเองอ่ะว่าเราเปนคนเริ่มเรื่องก่อน ทั้งๆที่เราเปนเมียหลวงจดทะเบียนสมรถแต่แฟนไม่เหนค่าเลย
แค่หวังอ่ะว่าเขาจะคิดได้ แล้วกับมาเหมือนเดิม