คือมันก็เป็นคนห้องเดียวกันค่ะ ตอนที่อยู่ปี1เราไม่ได้อะไรกับเค้าเลยทเเต่พอมาปี 2 เพราะเค้ามาสนิทกับเพื่อนเรา ก็เลยทำให้เล่นด้วยกับพูดคุยกันนบ่อยขึ้น เปิดเทอมปี2นี้ก็เล่นด้วนกันมาโดยตลอดเลย เเต่ในการเล่นคือมันเล่นอย่างกะว่าเราเป็นผู้ชายเดียวกัยคือเล่ยเเรงมาก เเต่เราก็ออกห้าวๆเดียวเเหละ ตบหัวจนหัวโยก มันเเรงมาเราก็เเรงกลับ เล่นด้วยกับตลอด ต่อยเเขนเราจนซ้ำก็มีมาเเล้ว
  เเละมีครั้งนึ่งเราเมามากๆ มากินเหล้าที่หอเพื่อน คือวันนั้นเราเมามากเเล้วก็มีเรื่องเครียดเกี่ยวกับครอบครัวด้วย วันนั้นเราร้องไห้ตั้งเเต่คงบ่าวจนถึง5 โมงเย็นเลย พอเมาใช่ไหมรู้สึกว่าทุกอย่างจะกล้าทำมาขึ้น คือขอให้เพื่อนทุกคนจับมือทั้งที่ไม่เคยเป็น เเละไม่เคยคิดจะร้องไห้ให้ใครเห็นทั้งนั้น เป็นเรื่องที่โครตหน้าอายเลย เหมือนขาดความอบอุ่นส่ะงั้น
  เเล้ววันนั้นเขาก็มาหาเราด้วนมาประมาณ1ทุ่มคือเค้าได้คุยกับเพื่อนเราอีกที ก็คือเพื่อนเจ้าของห้องนั้นเเหละ เขาก็บอกว่าเรามามากมันก็เลยมา เราก็ขอให้เค้าจับมื้อเรา เเล้วเค้าก็เล่าเรื่องครอบครัวเค้าว่ามันเเย่กว่าของเรามากๆ เเละก้เป็นเเบบนั้นจริงไปคือเเย่กว่า วันนั้นเค้าก็ปลอมเราไปด้วยจับมื้อไปด้วย เเล้วตอนนี้เรารู้สึกว่าสัมผัสนั้นมันยังไม่หายไปเลย รู้สึกคึดถึงมากๆ
  เเต่มันก็มีเหตุหนึ่งเข้ามา เราก็รู้สักพักเเล้วเเหละว่ามันคุยกับเพื่อนในห้องเดียวกับ คิดว่าเค้าคบกันเเล้วเเหละ เป็นอาทิตย์นึ่งเเล้วมั้งที่ไม่ได้เล่นด้วยกันเหมือนเดิม คือเราไม่ได้อะไรเลยน่ะเว้ย ที่เค้าจะคบกัน เพื่อนรักกันเราก็ยินดี เเต่มันรู้สึกหวิๆ หวิมาก ถึงจะเป็นสถานะอื่นไม่ได้ เเต่อยากให้กลับมาเล่นด้วยกับเหมือนเดิม คือ คิดว่าอยากจะพูดออกไปเเต่ก็กลัวเสียทั้ง 2 คน เเต่ก็คืออยากให้กลับมาเล่นด้วยกับเหมือนเดิม
 อาการแบบนี้คือเราชอบมันใช่ไหมคะ?