ผิดหวังกับเรื่องการสร้างครอบครัวมาแล้วถึง2ครั้ง จนปัจจุบัน แทบไม่รู้สึกมีความสุขเลยเวลาที่มีใครเข้ามา หรือเพราะว่ากลัวมันจะพังเหมือนเดิมอีก บางเวลาก็รู้สึกว่าอยู่คนเดียวก็ดีนะ แค่เหงาเฉยๆ มันก็ยังดีกว่าที่เรามอบความรักที่เราทะนุถนอมให้เขาไป แต่เขากลับทิ้งๆขว้างๆ มันก็คุ้มกว่าตั้งเยอะ บางทีชีวิตที่เหลือ เราอาจจะเจอคนที่พยายามมีเราในชีวิตเขาก็ได้ เรายังไม่ได้ทำอะไรอีกตั้งเยอะ  แต่บางเวลาก็ต้องการคนที่คอยรับฟังชีวิตประจำวันที่มันอาจจะดูไร้สาระสักหน่อย แต่เขาจะรู้มั้ย ว่าที่เราเล่าให้ฟังทุกวันๆ มันอาจจะเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นสำหรับเราก็ได้ เราเเค่ต้องการคนที่เข้าใจในความเป็นเรา แล้วเราก็พร้อมที่จะเข้าใจในความเป็นคุณเสมอ แล้วเพื่อนๆที่ผ่านมาอ่านกระทู้นี้ คิดว่าเราควรเปิดใจ หรือควรปล่อยไปตามเวลาดีล่ะคะ