ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษไว้ก่อนเลยนะคะ เพราะเพิ่งมาเขียนกระทู้แค่ครั้งแรก ปัญหานี้หนักมากก แล้วมันเลยทำให้เราหนักใจค่ะ เลยอยากจะปรึกษา


     คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราอ่ะสายตาสั้นมาตั้งแต่ป.6แล้ว ดูออกจากตอนที่ติวโอเน็ต เวลาครูเขียนอะไรบนกระดานจะมองไม่ค่อยเห็น เวลาดูบนจอโปรเจคเตอร์ก็จะมัวมากๆ ยิ่งตัวหนังสือเล็กๆแทบจะมองไม่เห็นเลย แต่พอเลิกติวแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะเรานั่งหน้าห้อง มองตัวไหนไม่เห็นเราก็ถามเพื่อนได้ เพราะเรากับเพื่อนสนิทกันแล้ว แต่พอเราเข้าม.1 ปัญหามันก็เริ่มมากขึ้น เพราะเราดันได้นั่งหลังห้อง แล้วกระดานมันก็สะท้อนแสงอีก ครูบางคนเขียนก็หมึกจาง ที่จริงที่รร.มีผ้าม่านให้ปิดนะ แต่เราไม่กล้าบอกเพื่อนฝั่งนู้น เพราะเรายังไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนดีเท่าไรเลย เวลามองก็ไม่ค่อยเห็น ถามเพื่อนก็ไม่กล้าเพราะยังไม่สนิทกัน กลัวเพื่อนจะรำคาญ ครูบางคนที่เขาสอนโดยใช้พาวเวอร์พอยท์ เราก็จะพอเห็นบ้างเพราะสีมันชัดกว่าตัวหนังสือก็ใหญ่กว่า พอไปๆมาๆเราเริ่มสังเกตุว่ามันค่อยๆสั้นลงอย่างมาก เราเลยไปบอกพ่อกับแม่ แต่พอบอกไปแล้วเขาก็บอกว่ามันไม่สั้นหรอก เล่นโทรศัพท์มากไปไม่ยอมพัก เดี๋ยวมันก็หาย เราก็เลยบอกไปว่าพักแล้วยังไงมันก็ไม่หายอยู่ดี ตอนหนูอยู่ที่รร.หนูไม่ได้เล่นโทรศัพท์เลยมันก็เป็น มันมัวตลอดเวลา ทีนี้เราก็ลองเอาแว่นแม่มาใส่ รู้สึกว่ามันชัดขึ้นมากๆเลย เราก็เลยบอกพ่อไปว่าอยากตัดแว่น เพราะเวลาไปเรียนหนูมองไม่เห็น มันทำให้หนูทำงานช้าแล้วก็เรียนไม่รู้เรื่อง พอหนูบอกไปเขาก็เงียบ ไม่ตอบกลับแล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่หนูแกล้งๆบอกพี่แล้ว แล้วก็ไม่รู้ว่าเขาจะพาไปตัดหรือป่าว ตอนนี้หนูหนักใจมาก กลัวเรียนไม่รู้เรื่อง หนูควรบอกพ่อยังไงดีค้าา


ปล.พ่อเราอายุมากแล้ว เขาสายตาสั้นเหมือนกันแต่ไม่ยอมไปวัดสายตา แล้วเขาก็ซื้อแว่นมั่วๆมาใส่เอง พอหนูบอกเขา เขาก็บ่นๆๆๆ หนูเลยไม่อยากพูด