คือเราแบบโดนเพื่อนลอกข้อสอบทุกครั้ง ตอนแรกก็บอกเราว่า "แค่2-3ข้อเอง" เราก็แค่พยักหน้าแต่เราก็ไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไร เพราะว่าเราค่อนข้างจริงจังกับคะแนน พอหันมาอีกทีหนึ่ง คือหลอกเหมือนเราทุกข้อเลย เราก็แบบว่าคิดว่าทำไมเราอ่านหนังสือจนดึก แต่เพื่อนที่ไม่ได้อ่านอะไรเลยแล้วมาลอกเรากลับได้คะแนนดี เราไม่ได้เห็นแก่ตัวน่ะ เราก็ให้ลอกได้บ้าง แต่ลอกทุกข้อมันก็ไม่ไหว เพราะมันคือคะแนนของเราที่ตั้งใจทำ เราพยายามลองหลายวิธีแล้ว แตาพวกนั้นมันจะรู้ทันอยู่ดี บ้างครั้งเราทำข้อสอบเสร้จแล้ว หยิบของเรากระดาษของเราไปลอกโดนไม่ขอเราเลย "พอเราไม่ให้ ก็จะนินทาเราหาว่าเรางกบ้าง แค่นี้ทำไมบอกไม่ได้"
แต่คำว่าแค่นี้ [คือลอกทุกข้อ] คือเราแบบทนไม่ได้ จะบอกครูเราก็ไม่กล้ากลัวพวกนั้นจะรู้ เราเคยคิดอยากจะขอครูให้เราออกไปนั่งข้อสอบในห้องเรียน คือเราแบบกลัวว่าครูเดินมาแล้ว จะหาเราให้เพื่อนลอกแล้วโดนกากหัวข้อสอบ  ทุกครั้งที่สอบ เราจะภาวนาเสมอว่าไม่ให้นั่งข้างพวกนั้น "มีอยู่ตอนนั้นพวกเราทำคณิตไม่เป็นเลยเรียกให้เราบอกข้อสอบระหว่างสอบเราพยายามที่จะแกล้งไม่ได้ยิน พอสักพักพวกนั้นส่งกระดาษมาที่โต๊ะเราให้เขียนคำตอบให้ เราก็คิดว่าจะรอดแล้ว แต่ที่ไหนส่งกระดาษมาให้คำตอบสะงั้น เราเลยเขียนคำตอบคนละข้อกลับเราให้ไป" บ้างครั้งการไม่ให้เพื่อนลอกข้อสอบก็ไม่ผิดหรอกน่ะ แต่บ้างครั้งถึงจะปิดอย่างไงถ้าคนมันจะลอก มันก็ลอกให้ได้อยู่ดี