เราขอแทนเขาคนนั้นว่า A นะ
เราเห็นเขามานานแล้ว แต่ตอนแรกก็เฉยๆนะแต่ในใจก็ชอบAนิดหน่อย ที่ชอบเพราะเขาหล่อ มาวันนึงมีเพื่อนมาบอกเราว่าเขาชอบAเราก็แค่รับรู้ พอเราเห็นAเราก็สกิดเพื่อนตามประสาคนแกล้งเพื่อนอะค่ะ
จนเพื่อนไปชอบคนอื่นแล้ว  มาวันนึงเป็นงานโรงเรียนด้วยความที่เราเป็นถือพาน
แล้วAเป็นนักวิ่ง ช่วงพักเที่ยงAก็มาเล่นในห้องเก็บตัวคนถือพานเเล้วครูก็เข้ามา  
เราก็เลยช่วยหาที่แอบให้เขา  หลังจากนั้น
เราเล่นเฟชแล้วเจอAเลยขอไป ไม่นาน Aก็รับคำขอแล้วทักมาแต่เราก็ต้องมาต่อโรงเรียนใหม่เลยไม่ได้เจอกับA แต่เราก็คุยกันตลอดจนวันนี้เราคุยกับAมา2ปีแล้ว  จนมีวันนึงเขาก็มาอยู่โรงเรียนเดียวกับเรา
ด้วยความที่ราไม่เจอกันนานเลยเขิน><

ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะดี นะแต่!!!!
สิ่งที่เราคุยกันนั้นคือคำถามที่มันใช้ในชีวิตประจำวันแบบ ทำไรอะ อาบน้ำยัง
ไม่นอนไง  พอเรามาคิดดูเราคุยกันแบบนี้ในความเป็นจริงเราแทบไม่รุ้จักกันเลยเราเลยลองถามแต่สิ่งที่ Aบอกเราคือไม่รู้
พอเป็นแบบนี้เราก็ถ่อยห่างมาแต่เราดันอยู้โรงเรียนเดียวกันนะสิยิ่งเราหลบเรายิ่งเจอ
พอAเจอเรา เราก็พยายามหันหน้าหนี
แต่ Aก็มอง ไม่หยุด
จนเราคิดนะว่า
เราควรบอกชอบAป่าว
Aชอบเราป่าว  เราสองคนเป็นอะไรกันแน่