ยาวหน่อยนะคะ แต่อยากได้คำแนะนำ หรือชี้ทางให้หน่อย
 หนู อายุ25 สามี41 ลูก2ขวบกว่า
   แต่ก่อน4-5ปีที่ผ่านมาเรารักกันดี ใครเห็นก็อิจฉา เหมือนคนจีบกันใหม่ๆ
  เรามาทำงานโรงงานได้เกือบ2ปีแล้ว แต่คนละที่ ไม่ไกลกันมาก เช่าห้องยุ
สามีให้เราเก็บเงิน เเล้วเราให้เขาวันละ50
ช่วงหลังๆมานี้ เขาดูดบุหรี่วันละซอง ก็ต้องเพิ่มเงินให้เป็นวันละ100 
 (คนอื่นอาจมองไม่เยอะ แต่เรารู้ว่า เรามีหนี้สินเยอะ เดือนๆนึงรวมค่าห้องค่ากับข้าว ส่งให้ลูก3,000-4,000เหลือใช้2,000/เดือน  ) และกลายเป็นว่า  เราถือเงินเราเห็นเงินเข้า เงินออก และคำนวณว่าจะต้องใช้วันละเท่ารัยถึงจะได้นานที่สุด

สามีก็อยากได้เสื้อแจคเกตใหม่ อยากได้ลำโพง พันกว่าบาท
เขาบอกเรา ว่าเขาอยากได้ แต่เราก็  บอกเขาตลอดว่า
ใช้หนี้ให้หมดๆก่อน ตอนนี้ยังชักหน้าไม่ถึงหลัง บุหรี่ก็ลดลงบ้าง
(แต่ก่อนเขาเข้าทำงานใหม่ๆเขายอมดูดยาเส้น ต่อมาก็บุหรี่บ้าง และทุกวันนี้ซื้อวันละซอง ก่อนหน้านี้เสพยา แต่มายุกับเรา เราขอให้เลิก เพื่อลูก  เขาก้พยามทำ ห่างจากมัน  ไม่รู้ว่าเลิกได้หรือยัง)
เขาก้น้อยใจ ว่าเขาทำงาน แต่ซื้อแค่นี้ก็ไม่ได้ และทะเลาะกัน
เราทำบันชี ตั้งเเต่ตั้งเดือนสิงหา63

เงินเดือน2คน รวมๆ 18000
ค่าห้อง2,000
ให้เขาให้จ่ายส่วนตัว 100×30=3,000
ใช้จ่ายด้วยกัน ค่ากิน ค่าน้ำมัน ของใช้ 3,200
ที่เหลือคือหนี้ ต่างๆ เช่น เงินกู้มาตั้งแต่ก่อนมาทำงาน เงินยืมมาหมุนใช้ชนเดือน 

พอให้เขาดูเขาว่าเรา สร้างภาพ  จะบ่นทำไม
แยกกันใช้.กินเลย.ใครจะกินอะไรก็ซื้อ จะได้ไม่ต้งวุ่นวาย

เขาเป็นอิสลาม พ่อแม่เขาเสียนานแล้ว เราพุทธ คนอีสาน

ถ้าไม่คุยเรื่องเงิน เรื่องความเปนผู้นำ   เขาก็ดีนะ
เขาทำงานหยุดอาทิตย์ ก้ไปรับจ็อบ เงินนั้นก้มาหมุน ใช้อาทิตย์ต่ออาทิตย์ และเขาจะหยุดวันธรรมดา 

ตอนนี้ เราเหนื่อยมากกกกกก เหมือนเราสู้คนเดียว เพื่อลูก เพื่อพ่อแม่น้อง  ไม่รู้จะพอแค่นี้  หรือมีวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง
ปล.เราคุยจริงจังหลายครั้ง แต่พอจะคุยเขาหงุดหงิด และทะเลาะกันแทนที่จะแก้ไข