ก็คือผมมีความสงสารสิ่งของต่างๆอ่ะครับเช่น สำลี ผ้าอนามัย

เวลาผมคิดหรือเห็นสำลีชุบของเหลวเนื่ยผมจะรู้สึกสงสารมันอ่ะครับเช่นมันโดนชุบยาหรือแอลกอฮอล์ และตอนที่เห็นเขาเช็ดแผลก็รู้สึกสงสารมันขึ้นไปอีก อย่างวันนี้ผมเล็บฉีกเขาทำแผลให้ผมเขาก็เอาสำลีชุบทิงเจอร์ไอโอดีนอ่ะครับใช้2ก้อนก็รู้สึกสงสารมันอ่ะครับผ้าอนามัยก็เปลื่ยนจากยาเป็นเลือด กลิ่นอับต่างๆ ก็แบบก็สำลีนุ่มๆสะอาดอ่อนโยนที่ต้องมาเปียกชื้น สกปรกและก็ต้องทิ้งไป

อย่าบินเลยนะครับผมแค่อยากรู้ความเห็นคนอื่นๆ

แบบนี้เรียกโรคจิตไหมครับ ใช้ชีวิตก็ปกติดีอ่ะครับทำไรก็ปกติเหมือนคนอื่นๆ