เราทนเท่าที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะทนได้แล้ว

เราคิดถูกแล้วใช่มั้ย ?
ที่เราบอกเลิกกับแฟนที่คบกันมา6ปี เพราะเขาไม่ใส่ใจ ละเลยเราตอนแรกๆก็ดี สุดท้ายก็เหมือนเดิมปากบอกสนใจแต่การกระทำไม่ใช่ แต่ที่เลิกกันก็ไม่ใช่ความผิดของเขาคนเดียว เราก็มีส่วนผิดด้วย 55 เพราะเราชอบบอกเลิกเขา แต่ทุกครั้งที่เราบอกเลิกเราก็อดทนจนถึงที่สุดแล้วเหมือนกัน แต่ตอนนี้เราก็เสียใจนะที่มันจบลง ซึ่งเราเลือกที่จะคุยกันได้ แต่เราเลือกที่จะไม่ทำเพราะเหนื่อยมามากพอแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาบอกเลยว่ารักมาก เราไม่เคยนอกใจเขาเลย คบๆเลิกๆกันมาตั้งแต่ปีที่4 เลิกกันทุกครั้งเพราะเขาไม่สนใจเรานั้นแหละ แล้วเขาก็มาขอคืนดีทุกครั้ง สุดท้ายก็จบแบบเดิมเหมือนที่เรากลับมาทุกครั้งเราไม่มองเห็นปัญหาที่ต้องเลิกกัน จนตอนนี้เรามีเวลาทบทวนตัวเอง เราคิดว่าเรายังแก้ปัญหานี้ไม่ได้ เราไม่รู้ว่าเราเป็นคนคิดมากเกินไป หรือเป็นเพราะแฟนที่ไม่ได้สนใจเราจริงๆ กลายเป็นโทษตัวเอง จนลืมความคิดตอนวันที่บอกเลิกเขา ว่าหลังๆมาเขาไม่สนใจเราเลย เวลาไปเที่ยวกับเพื่อนเราไม่เคยห้าม ช่วงหลังๆเขาคงติดเพื่อน คงเป็นเพราะเราหรือเปล่าที่ติดเขามากเกินไปพอห่างกันก็ทะเลาะ จขกท.เข้าใจในส่วนของตัวเองนะที่ผิด เข้าใจทุกอย่าง แต่ตอนนี้ไม่อยากมานั่งโทษตัวเอง เพราะถึงกลับไปมันก็จบแบบเดิม ... ทั้งๆที่ยังรักเขาก็ตาม
เราต้องมองตัวเองให้เยอะๆใช่มั้ย ว่าจะทนไปทำไมคนไม่สนใจความรู้สึกเรา
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่