เรานั่งดูคลิปสรุปHashtagในยูทูปเกี่ยวการแบนสปอนเซอร์เนชั่นตอนกินข้าว พอแม่เห็นก็บอกว่าไม่ต้องไปทำนะชูสามนิ้ว มีหน้าที่เรียนก็เรียนไปถ้าไปทำมันไม่ได้ส่งผลแค่ตอนนี้แต่อนาคตเราจะโดนอะไรก็ไม่รู้และนั้นเป็นขาวที่ฝั่งความข้างเดี๋ยวไม่ต้องไปเชื่อมันมาก
เราเลยตอบไปขำๆว่าตอนนี้โรงเรียนหนูเขาผูกโบว์ขาวทุกวันอยู่แล้ว คือ โรงเรียนเราเขาผูกโบว์ขาวกันเป็นปกติอยู่แล้ว
จากนั้นแม่ก็พูดถึงเรื่องของที่สั่งซื้อมาซึ่งเราซื้อแผ่นสติ๊กเกอร์ใสที่ตั้งใจเอามาเคลือบติดพอร์ต ว่าซื้อมาทำไมสั่งซื้อมาไม่มีใครอยู่บ้านแล้วใครจะจ่าย?
เราก็บอกไปว่าเราไม่ได้ล็อควันส่งก็เลยไม่รู้ว่าของจะส่งวันไหนเราก็อธิบายไปตามปกติ
แล้วแม่ก็พูดกลับมาว่า นี้ตกลงเราไม่ต้องพึ่งกันแล้วใช้ไหม?
มันไม่ใช้คำพูดที่แรงแต่เราก็รู้สึกไม่ดีมากๆ
เราตกใจแล้วก็เหมือนจะทะเลาะกันเราเลยได้แต่ตอบนิ่งแต่ตอนนั้นเสียงเราสั่นมากๆ
คือเราทำเพื่ออนาคตของตัวเองเราผิดเหรอ?รู้ว่าเป็นห่วงแต่ราไม่โอเคมากๆเราอยู่ม.6อายุ17ไม่ได้เป็นเด็กไม่ได้ผู้ใหญ่แต่เป็นคนคนหนึ่งที่อยากให้ประเทศนี้ดีขึ้น
มีใคมีความคิดเห็นดีกับการที่ต้องอยู่กับแม่แบบนี้ไหมคะ
ช่วยกันตอบด้วยนะคะ