สืบเนื่องจากกระทู้ที่เเล้ว ที่ผมตั้งคำถามเรื่องเเฟนขอห่างไปคิดทบทวน เพราะเค้าบอกอยากอยู่คนเดียว ซึ่งเเฟนคนนี้เป็นเเฟนคนเเรกของผม(เเฟนเป็นรุ่นน้อง ผช)
คือตั้งเเต่เเฟนผมขอห่างผมเลยจัดให้ตามที่เค้าขอ คือผมไม่ทักเเชท ไม่คุยกับเค้าเลย ยกเว้นเรื่องที่จำเป็นเช่นเรื่องงาน เพราะเราเรียนคณะเดียวกัน ทำงานในคณะในตำเเหน่งเดียวกันอีก ให้เค้าได้ใช้ชีวิตอิสระตามที่เค้าอยาก ผ่านไป3 วัน เค้าทักผมมาเรื่อยๆ ผมก็ไม่ค่อยอ่าน ไม่ค่อยตอบ เค้าก็โทรมาเลย เเล้วถามว่าทำไมไม่อ่านเเชทเลย ผมก็บอกว่างานเยอะ ไม่ว่างตอบ
พอตอนกลางคืน เค้าก็ทักมาถามว่าลบโพสเหรอ(*โพสที่ผมเพ้อถึงเค้าในเฟส ผมลบทุกอันเลยเพราะคิดว่า ตัวผมโอเคขึ้นเเล้ว ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าผมอ่อนเเอ ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง)
ผมก็ตอบว่า
ผม:ใช่ ลบเเล้วทำไมเหรอ
เเฟนผม:เเต่ผมชอบโพสนั้นนะ บลาๆๆๆๆ
คือผมอยากรู้ว่าเเบบนี้คือเค้าอยากกลับมามั้ยครับ
เเต่ตั้งเเต่ผมห่างจากเค้ามาได้3 วันวันนี้วันที่4 ผมรู้สึกไม่ค่อยเศร้าเลย หายเศร้าเร็วมากกกกกก วันเเรกนี่ร้องไห้ฟูมฟาย ผิดปกติมั้ยครับ555
เเฟนขอห่าง เเต่มีท่าทางแปลกๆ
คือตั้งเเต่เเฟนผมขอห่างผมเลยจัดให้ตามที่เค้าขอ คือผมไม่ทักเเชท ไม่คุยกับเค้าเลย ยกเว้นเรื่องที่จำเป็นเช่นเรื่องงาน เพราะเราเรียนคณะเดียวกัน ทำงานในคณะในตำเเหน่งเดียวกันอีก ให้เค้าได้ใช้ชีวิตอิสระตามที่เค้าอยาก ผ่านไป3 วัน เค้าทักผมมาเรื่อยๆ ผมก็ไม่ค่อยอ่าน ไม่ค่อยตอบ เค้าก็โทรมาเลย เเล้วถามว่าทำไมไม่อ่านเเชทเลย ผมก็บอกว่างานเยอะ ไม่ว่างตอบ
พอตอนกลางคืน เค้าก็ทักมาถามว่าลบโพสเหรอ(*โพสที่ผมเพ้อถึงเค้าในเฟส ผมลบทุกอันเลยเพราะคิดว่า ตัวผมโอเคขึ้นเเล้ว ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าผมอ่อนเเอ ไม่อยากให้ใครเป็นห่วง)
ผมก็ตอบว่า
ผม:ใช่ ลบเเล้วทำไมเหรอ
เเฟนผม:เเต่ผมชอบโพสนั้นนะ บลาๆๆๆๆ
คือผมอยากรู้ว่าเเบบนี้คือเค้าอยากกลับมามั้ยครับ
เเต่ตั้งเเต่ผมห่างจากเค้ามาได้3 วันวันนี้วันที่4 ผมรู้สึกไม่ค่อยเศร้าเลย หายเศร้าเร็วมากกกกกก วันเเรกนี่ร้องไห้ฟูมฟาย ผิดปกติมั้ยครับ555