ตามหัวข้อเลยครับ หลายๆคนน่าจะรู้จักคำว่าการคัดเลือกโดยธรรมชาติ (Natural selection) ซึ่งเป็นทฤษฎีของชาร์ท ดาวิน ที่บอกว่า การคัดเลือกโดยธรรมชาติ จะทำให้ประชากรที่มีลักษณะเหมาะสมกับสิ่งแวดล้อมสามารถดำรงชีวิตและแพร่พันธุ์ประชากรในรุ่นต่อไปได้ แต่สำหรับประชากรที่ไม่เหมาะสมกับสิ่งแวดล้อมนั้นก็จะถูกคัดทิ้งและลดจำนวนลงไป ทำให้สิ่งมีชีวิตที่ถูกคัดเลือกให้เหลืออยู่เกิดวิวัฒนาการโดยปรับเปลี่ยน (adaptation) ให้มีลักษณะทางสรีระ พฤติกรรมและรูปแบบการดำรงชีวิตที่กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมที่ประชากรนั้นอาศัยอยู่
- แล้วมาถึงคำถามที่ว่า ทำไมเราต้องสนใจ อนุรักษ์สัตว์ที่ใกล้จะสูญพันธ์ด้วย?? ทั้งตามทฤษฎีนี้ สัตว์พวกนี้ไม่เหมาะกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่หรือเปล่า สัตว์พวกนี้ไม่ยอมปรับตัว หรือวิวัฒนาการตัวเองให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมที่มีอยู่เอง ทำไมเราต้องไปสนใจอนุรักษ์ ทั้งๆที่มันคือธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตหรือเปล่าที่ควรจะตัองปรับตัวให้ได้ การอนุรักษ์เหมือนเป็นการฝืนธรรมชาติหรือไม่ทั้งๆที่สัตว์พวกนี้ควรสูญพันธ์ไปได้แล้วตามการคัดเลือกโดยธรรมชาติ เช่น พะยูนม เหมือนเคยได้ยินมาว่าช้างก็ปรับตัวมาจากพะยูนเพื่อให้มาอยู่บนบกได้? หรือสัตว์อื่นๆ มีความเห็นว่าอย่างไรกันบ้างครับ