สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเลย ขอเกริ่นก่อน เราและแฟนคบกันได้ 7 เดือน ระหว่าง 7 เดือนนั้น เวลาไปไหน ไปโรงเรียน ไปที่ไหนก็ตาม เราจะไปรับไปส่งแฟนตลอด เนื่องจากแฟนยังไม่มีรถ ค่าน้ำมัน ค่าทางด่วน ค่าจอดรถ เราออกเองทุกบาทค่ะ บางทีที่ไม่ขอตรงๆ เพราะอยากรู้ว่าเขาจะมีความคิดอยากช่วยไหม แต่ก็นั่นแหละค่ะ ไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร เราเองก็ไม่อยากถามให้เสียความรู้สึกกันเปล่าๆ ช่วงเวลาที่ไปมหาลัย เราใช้รถแม่ค่ะ รถเราเพิ่งขาย ถ้าวันไหนเราไม่ได้ไปมหาละน แม่จะใช้รถไปทำงาน
เราไปรับและไปส่งเหมือนเคย พอตอนนี้แฟนใกล้จะได้รถ เราแค่ถามเชิงๆว่าเขาอยากเป็นฝ่ายมารับเราบ้างไหม เกรงใจเราบ้างไหมที่เรายอมทำขนาดนี้
เขาตอบว่า วันไหนที่เลิกไม่ตรงกันหรือเรียนไม่ตรงกันก็แยกกันไป แต่พอเรามองย้อนดู บางวันเราเรียนบ่าย เขาเรียนเช้า เรายังไปนั่งรอเขาตลอดเลยค่ะ จนเรายิงคำถามไปว่า อยากแยกกันไปไหม เขาก็พูดเหมือนไม่ปฏิเสธที่จะแยกไป เขาก็บอกเราว่า อยากรอกลับด้วย เพราะหวงเรา กลัวเราหนีเที่ยว เลยเกิดอีกคำถาม เขาห่วงเราหรือเขารักตัวเองกันแน่ที่พูดแบบนี้ออกมา 
สรุปเลยนะคะ แฟนเราไม่ได้เชิงจะมารับเราด้วยซ้ำ เราเสียใจและผิดหวังค่ะ เรายอมเหนื่อยมาหลายเดือน เพื่อเจอคนแบบนี้หรอ การที่เขาจะไม่มารับ เขาไม่ผิดค่ะ แต่เขาเป็นแฟนที่เอาแต่ตัวเองที่สุด เราควรทำไงดีคะ ณ วันที่เขาตอบเรา เขายังไม่มีรถนะคะ เขาแค่ตอบก่อน เราควรรอดูเขาก่อนมั้ย หรือ ห่างออกมาเลยดี เราไม่อยากเสียเวลาทุ่มเทอะไรอีกแล้ว ถามว่ารักมั้ย เรารักเขามาก แต่เราเสียความรู้สึกจริงๆ