เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมกับเธอได้ไปเรียนเสริมสวยที่โรงเรียนเสริมสวยแห่งหนึ่ง ผมเรียนไปได้ครึ่งคอสแล้วเธอก็เพิ่งจะมาเรียน ตอนแรกผมไม่ได้รักหรือชอบเธอเลย แต่มีเพื่อนที่เรียนร่วมกันแซวผมกับเธอคนนั้นอยู่ตลอด จนมาวันนึงซึ่งน่าจะเป็นวันวิสาขบูชา ทางโรงเรียนเสริมสวยได้จัดการทำบุญ ซึ่งเธอมาไม่ทันเนื่องจากตื่นสาย เธอซื้อของมาเต็มตะกร้าเพื่อที่จะทำบุญ แต่ก็ตื่นไม่ทัน รุ่นพี่ที่โรงเรียนเลยแนะนำให้ไปวัดแถวโรงเรียน ซึ่งตอนนั้นผมก็เป็นคนขับรถพาเธอไปทำบุญ มีพี่ที่โรงเรียนไปด้วย พอหลังจากทำบุญมาแค่นั้นแหละ อีกสักวันนึงสองวัน ผมก็ไปตกหลุมรักเค้าได้ยังไงก็ไม่รู้ หรือจะหลงความเปิ่นๆของเธอก็เป็นไปได้ ซุ่มซาม ขี้ลืม แต่ผมก็ยังไม่เคยได้บอกรักเค้าเลยแม้แต่น้อย ด้วยเพราะความกลัวว่าจะมองหน้ากันไม่ติด เพราะผมเองก็ไม่ได้หล่ออะไร ผมใช้วิธีค่อยๆหยอดวันละนิดวันละหน่อย ก็เป็นอยู่อย่างนั้นประมาณ 2-3เดือน บางทีเธอก็ชวนไปดูหนัง กินชาบู แต่มีเพื่อนหญิงของเธอมาด้วยหนึ่งคนตลอด ไม่เคยได้อยู่สองคน หนังเรื่องแรก ผมจำได้ดี คือเรื่อง Red2 ผมกับเธอก็ยังไม่ได้อัพเดทสถานะอะไร อยู่ในฐานะพี่น้องมาโดยตลอด อยู่มาวันนึง เธอได้ไปเรียนเสริมสวยที่พะเยา ซึ่งตอนนั้นโรงเรียนเสริมสวยที่ผมเรียนอยู่มันมีคิวตัดผมเยอะ ใครมาก่อนได้ตัดก่อน นางคื่นสายไง เลยมาไม่ทันได้สักหัว นางเลยตัดสินใจไปพะเยา เพื่อที่จะไปหาคิวตัดผมที่นู้น ผ่านไปสัก1 สัปดาห์ วันอาทิตถ้าจำไม่ผิด ผมตื่นเช้ามากเตรียมตัวที่จะไปพะเยาพวกคุณเชื่อไหมว่าผม ซึ่งไม่เคยขับรถออกไปนอกตัวเมืองคนเดียว ไม่เคยไปที่ๆไม่รู้จักคนเดียว ผมขับรถเปิด GPS ทำนางไปหาเธอคนนั้นเพื่อที่จะพาเธอกลับบ้านที่พิษณุโลกมาเรียนต่อวันจันทร์ ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ขอให้ผมไปรับนะ ผมอยากไปเอง แต่เธอก็ยอมกลับมาด้วย ระหวางทางก็มีคุยเล็กๆน้อยๆเพื่อไม่ให้ผมหลับเธอให้แวะ 7-11 เพื่อที่จะซื้อผ้าเย็นมาให้ผม ผมนี่ใจเต้นๆเลยด้วยความดีใจเอาละวะ อย่างน้อยก็มีเป็นห่วง (มั้ง) หลังจากนั้นก็มาเธอมาส่งที่หอมหาลัย แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้าน..