พูดในฐานะผู้ชายนะครับ เป็นอีกมุมนึง การที่ยังไม่มีลูกแล้วเขามาบอกเลิกในวันที่หมดรักแล้ว เป็นเรื่องที่ดีกว่าที่จะใช้ชีวิตอยู่กันไปแบบนี้ เข้าใจว่าเขามีคนใหม่แล้วถึงมาบอกเลิก คุณได้เตรียมตัวใช้ชีวิตในเวลาที่เหลืออยู่ 40 กว่าไม่เยอะเลยครับ เริ่มต้นใหม่ได้สบายๆ ลองเปิดโลกกว้างดูครับ หากิจกรรมอื่นทำ เช่น ออกกำลังกาย เพื่อนผมไปวิ่งมีกลุ่มวิ่ง พบรักกันในกลุ่มนั้นก็เยอะ ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผู้ชายโสดก็เยอะ หรือ จะมีมาแบบแนวเพื่อนกันอยู่ด้วยกันตอนแก่ไม่เน้นเซ็กส์ก็เยอะไป ผมเห็นบางคู่ ดูก็รู้ว่าผู้ชายไม่ชอบสาวเท่าไหร่ แต่ก็ยังคบกับหญิงเป็นเเพื่อนหญิงกันไปก็มี อยู่ที่เราปรับตัวไม่มองแค่ ชีวิตคู่ต้องอยู่กันด้วยเซ็กส์เท่านั้น ตอนนี้เป็นโอกาสให้คุณได้ดูแลพ่อแม่ได้เต็มที่ทดแทนคุณที่เลี้ยงมา และเปิดโอกาสให้คุณหาโลกใบใหม่ที่ไม่เคยทำมาก่อน เคยไปเที่ยว ตจว ปีนเขาคนเดียวไหม เคยขี่จักรยานไปเที่ยวที่ต่างๆ ไหม เคยวิ่งมาราธอนหรือเปล่า ลองหากิจกรรมที่ไม่มีโอกาสทำถ้าเราอยู่กับแฟนดูครับ ไม่เลวร้ายเลยเดี๋ยวนี้กับการมีชีวิตโสด แต่จะเลวร้ายมากถ้ายังยึดติดกับอดีตเก่าๆ แล้วพยายามทำให้มันเป็นเหมือนเดิม

แม่ผมครับ เลิกกับพ่อตอนอายุ50กว่า

แม่ผมทำตัวแบบที่ผู้หญิงสมัยก่อนควรจะเป็นครับ ครอบครัวลูกผัวต้องมาก่อน
ผัวคือเจ้าชีวิต มีปัญหาก็บอกใครไม่ได้
พ่อมีเมียน้อยมาตลอด แม่ก็ได้แต่ทน

พอผมเรียนจบมีงานทำสัก4-5ปี เลี้ยงแม่ได้ แม่ก็มาปรึกษา เรื่องขอหย่า
ผมก็เห็นด้วย เพราะก่อนหน้านี้พ่อจะกู้จะทำอะไร แม่ต้องเซ็นเอกสารในฐานะคู่สมรสตลอด

หลังจากหย่าแล้วแม่ก็สบายใจขึ้นครับ แต่ด้วยนิสัยส่วนตัวของแม่ แม่ยังปล่อยวางไม่ได้ เอาแต่คิดว่าชีวิตพังเพราะผัว คิดวนเวียนอยู่แบบนี้มาสิบปีแล้วครับ
ผมก็ทำได้แค่ดูแลครับ การเปลี่ยนความคิดคน ทำยากจริงๆครับ

ฝั่งพ่อก็แต่งงานใหม่กับอดีตเมียน้อยไป ใช้ชีวิตของพ่อไป ผมกับพ่อก็คุยกันปกติครับ ไม่ได้มีปัญหาอะไร

อยากบอกเจ้าของกระทู้ว่า ผัวไม่ดีไม่ต้องทนครับ อยู่คนเดียวสบายใจกว่า ไม่ต้องมองอดีตแล้ว

มายกมือค่ะ พี่หย่ากับสามีตอนอายุ 48 ปี

สาเหตุ เขาเออร์ลี่ราชการ และตกไปอยู่ในวังวนโลกมืดอินเตอร์เน็ต
มีอาการทางจิต ทำสิ่งผิดศีลธรรม จนแยกกันอยู่
วันหนึ่งเขาขอหย่า อ้างว่า จะทำกิจการล่ะ ต้องไปกู้แบงค์ ไม่อยากให้เรามีหนี้ไปด้วย
ดีใจที่สุด ตอนนั้นคิดว่า ถ้าเขากลับตัวจริง ๆ ก็คงได้คืนดีกัน
แต่ก็เหลวทั้งเพ แค่คำโกหก

ตอนนี้ 54 แล้วค่ะ ไม่มีสามีใหม่
แต่สบายใจกว่าเก่าเยอะเลย
เรียนขับรถในวัย 48 เที่ยวกับเพื่อน ๆ ทั้งในประเทศ ต่างประเทศ
ปฏิบัตธรรม มีงานอดิเรก และยังรับราชการอยู่

ถ้าสนใจมีเพื่อนใหม่ หลังไมค์ได้นะคะ ยินดีค่ะ

เคยผ่านจุดๆ นั้นมาแล้ว

อย่าคาดหวังคนอื่น เพราะกับตัวเราเองก็ยังเปลี่ยนทุกวัน
อย่าโทษคนอื่นฝ่ายเดียว
อย่าคิดว่าทุกอย่างจะสวยงาม สิ่งที่เกิดขึ้นคือประสบการณ์ชีวิต
อย่าเอาอดีตที่หอมหวานมาบั่นทอนจิตใจ ให้มองไปที่อนาคตทำชีวิตให้มีความสุขและมั่นคง
จากนี้ไป เราจะค้นพบได้ว่าโลกไม่ได้หมุนรอบตัวเรา เราไม่ใช่ศูนย์กลางจักรวาล

นี่คือสิ่งที่เราค้นพบหลังจากผ่านจุดๆนั้นมาแล้ว ไม่ได้บอกว่าจะเป็นแนวทางที่ดี แต่ก็
ทำให้ผ่านจุดๆ นั้นมาได้อย่างดีนะคะ ทุกอย่างต้องใช้เวลา เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้