ใบที่สิบเจ็ดไม่เสร็จเหมือนใจหมาย คิดทำการหว่านจุนดูวุ่นวาย จะหาร้ายใส่ตัวจงกลัวเกรง อย่าร้อนใจไปเลยไม่เคยนึก ค่อย ๆ ตรึกจงเจาะให้เหมาะเหม็ง คงสมหมายชมชื่นได้ครื้นเครง ตัวเราเองต้องเจียมเสงี่ยมตัว ว่าเชือดเนื้อเถือหนังเราทั้งสิ้น จงผันผินเห็นแผลมีแต่ชั่ว ถามคนเจ็บว่าจะหายสบายตัว หรือพันพัวเรื่องความที่ถามมา คงชนะทั้งสิ้นอย่ากินแหนง ถามเคลือบแคลงลูกหนี้ไม่ดีหนาเพื่อนฝูงก็ไม่พบประสบตา แต่ถามหาลาภนี้ว่าดีเอยฯ