เราพึ่งมาเป็นตอนม.3ที่เป้าผช.ผญ.อ้ะซึ่งเรามองหน้าเพื่อนผช.แล้วมันบอกว่ามองทำไมแล้วเราก็กลับมามองตัวเองในกระจกแล้วแล้วมองหน้าตัวเองคือเรามองเหมือนแรงแต่ว่าเราก็คิดว่าเรามองปกติน่ะสักพักเราถามเพื่อนว่า กูเวลามองใครทำไมเขาชอบคิดว่ากุมองแรงว่ะ เเล้วเพื่อนบอกว่าก็มองตีนสิแล้วเราก็มองตีนสักพักมันก็เริ่มมองขึ้นไปตรงเป้าไม่ว่าผญ.ผช.เรามองทุกคนแล้วเขาก็เห็นเรามองแล้วเราก็รู้เบื่อกับการเป็นแบบนี้จนวันนั้นเรากลับมาจากรร.เรามาร้องไห้แล้วถามตัวเองว่าทำไมเราต้องเป็นแบบนี้เป็นได้เกือบปีแล้วอ้ะทำให้เราไม่อยากไปเรียน ไม่อยากไปเจอใคร คนในบ้านเราก็ไม่อยากเจอเพราะเป็นแบบนี้
เราชอบตาเผลอมองต่ำที่เป้าผช.และผญ.ด้วย