เราและสามีแต่งงานกันมา 6-7 ปี เราทำงานนอกบ้านส่วนสามีที่บ้านเขามีธุรกิจ เขาจึงทำงานที่บ้านกับครอบครัวเขา เรามีลูกกับสามี 2 คน สามีเป็นคนค่อนข้างติดเกมส์ ชอบเล่นเกมส์และรับปั๊ปเกมส์ เขาเป็นคนไม่เที่ยว ไม่คบค้าสมาคมกับเพื่อน ชีวิตเขาจึงมีแค่เราลูกและก็เกมส์ เรื่องมาเกิดเมื่อปลายปี ก่อนเราคลอดลูกคนที่สอง สามีมีปัญหาทางการเงินและทะเลาะกับที่บ้านเขาจึงไม่ยอมออกไปทำงาน เขาหาเงินโดยอ้างกับเราว่ารับปั๊ปเกมส์ให้ผญ.คนหนึ่ง พอช่วงต้นปีเรามีภาวะคลอดก่อนกำหนด ต้องนอนรพ.อยู่เฉยๆพยายามไม่เดิน สามีเลยต้องมาดูแล ตั้งแต่ต้นปีเราก็รู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของสามี ดูจะหวงโทรศัพย์มากขึ้นและค่อนข้างขี้หงุดหงิด ช่วงเดือนมกราคมเราพักรักษาตัวที่รพ. เราได้เจอว่าสามีแอบคุยกับผญ.ที่มาจ้างเขาปั๊ปเกมส์ เรายอมรับว่าตกใจมากบวกกับอารมณ์โมโหเลยไม่ทันได้อ่านเนื้อหาแชทให้ดี เราปลุกสามีขึ้นมาถามสามีบอกจะเลิกคุย อ้างต่างๆนาๆว่าเขาไม่ได้เล่นด้วยและเราคิดมากไปเอง เราไม่มีหลักฐานมัดตัวเพราะเขาลบแชทไปแล้วเลยเอาผิดไม่ได้ เราเลยต้องยอมให้อภัยไปก่อน พอช่วงต้นเดือนกุมภาพันธ์เราเจอว่าผู้หญิงคนนี้โอนเงินให้สามี เราเลยต่อว่าสามีว่าไหนจะจบจะไม่คุยแล้วเขาก็อ้างว่าเขาหาลูกค้าไม่ได้ ผญ.คนนี้คือลูกค้าชั้นดี เราเลยตามสืบจนได้ที่อยู่และเบอร์โทรของผญ. เราโทรไปถามว่าเขาเป็นอะไรกับสามีเรา เขาบอกว่าเป็นแฟน แฟนที่ไม่เคยเจอหน้ากัน คบกันมาตั้งแต่ปลายปี เราจุกมากเพราะไม่คิดว่าสามีจะโกหกหน้าตายขนาดนี้ พอเขารับรู้ว่าเรารู้เรื่องทั้งหมดเขาโวยวายโทษเราต่างๆนาๆ ว่าเราจะเข้าไปดูทำไมว่าเราแต่ไม่โทษว่าตัวเองผิด เขาหนีออกจากบ้านนัดกับผญคนนั้นขับรถที่เป็นชื่อเราและเราเก็บเงินแทบตายเพื่อซื้อมาใช้เอาไปหาผญ.ที่จังหวัดทางภาคเหนือ สามีหนีไปเกือบสามอาทิตย์โดนที่ไม่มีใครติดต่อได้แถมยังเอาโทรศัพท์เราไปด้วย เราเลยจำเบอร์ผญ.คนนั้นไม่ได้ หลังจากสามีหนีไปได้สองอาทิตย์ผญ.นั้นก็เพิ่มเพื่อนทางไลน์มา บอกว่าสามีอยู่กับเขาตอนนี้เขามาเที่ยวกทม.ด้วยกัน เดี๋ยวพรุ่งนี้เขาจะกลับบ้านและจะให้สามีกลับมาหาเรา พอหลังสามีกลับเขาบอกเขาไม่ตั้งใจเขาโทษเขาจะเลิกติดต่อจริงๆ ตอนนั้นเราจะเลิกแต่ครอบครัวไม่ให้เลิกให้เราให้อภัยไป ให้ถือว่ามันคือความผิดครั้งแรก หลังจากสามีกลับมาได้3วันเราก็คลอดลูกคนที่สอง เราเลยยอมกลับมาอยู่กับสามี แรกๆเขาก็คงรู้สึกผิดเลยทำดีมากกว่าปกติ ยอมเลิกเล่นเกมส์แต่ก็ไม่นานก็มาขอโหลดซึ่งเราก็ไม่สบายใจ แต่ก็ยอม สภาพจิตใจเราหลังสามีกลับมาก็แย่ เราลืมเรื่องวันนั้นไม่ได้เราฝันร้ายตลอด ฝันเดิมๆทุกคืนเราเครียดสามีก็เครียด ที่เราลืมมันไม่ได้ เราหวาดระแวงมากอยากจะรู้จะเห็นไปหมด แม้สามีจะบอกว่าเราดูโทรศัพท์เขาได้แต่เขาก็ไม่พอใจอยู่ดีพอเราเอามาดู จนปัญหามันหนักขึ้นเรื่อยๆเราเห็นในเกมส์ของสามีว่ามีผญ.มาถามว่าคิดถึงเขาไหม และสามีตอบไผว่าคิดถึง เราคิดมากสามีว่าเรา บอกว่าไม่มีอะไรเลยเขาถามเล่นๆเราคิดมาก จนเรื่องมากบานปลายเพราะรับไม่ได้ เขาก็ว่าเรางี่เง่าเราไปยุ่งกับเขามากเกิน  ไม่ให้อิสระเขาเขาบอกว่าเขาเบื่อที่เราลืมเรื่องตอนนั้นไม่ได้ เขาอุสากลับมาแล้วเขาโทษเราทุกอย่าง เรานั่งโทษแต่ตัวเองว่าเราผิด ที่ไม่ปล่อยเขาไป เราผิดที่ทำครอบครัวพัง เรารู้สึกเราแย่ไปหมดเลย เหมือนทุกอย่างพังเพราะเรา