หนังเรื่องนี้ถึงแม้ว่าผมจะรู้อยู่แล้วว่าตัวเนื้อหาแกนหลักของหนังมันจะไม่ได้มีอะไรสักเท่าไหร่ แต่สิ่งที่มันดึงดูดใจเหลือเกินคือการที่ Russell Crowe มารับบทเป็นไอ้โรคจิตหุ่นหมีที่บ้าคลั่งซะเหลือเกินนี่แหละ ซึ่งจากผลงานที่ผ่านมา เราเรียกว่าไม่เคยเห็นเฮียแกเล่นบทแบบนี้มาก่อนเลย ส่วนใหญ่ถ้าจะคลั่งๆ ก็จะเป็นแนวๆ แบบคนเครียดแล้วระเบิดออกมา หรือพวกตำรวจเก็บกด อะไรประมาณนั้น แต่แนวที่เป็นตัวร้ายโรคจิตแบบนี้ยังไม่เคยเห็น ประกอบกับตัวอย่างหนังมันดูน่าจะมีอะไรน่าสนใจเลยต้องดูแน่นอนอยู่แล้ว
 

เรื่องราวของคุณแม่ยังสาว ที่เช้าวันหนึ่งเธอดันไปทำงานสายและระหว่างที่รถติดอยู่ที่แยกไฟแดงเธอบีบแตรใส่รถคันหนึ่งโดยที่ไม่รู้เลยว่าเหตุการณ์นี้จะเปลี่ยนชีวิตเธอไปตลอดกาล เมื่อมันทั้งผิดคน ผิดที่ผิดเวลา การบีบแตรดังกล่าวจุดระเบิดโทสะให้กับเพื่อนร่วมถนนที่เป็นชายวกิลจริต จนมันทำให้ชีวิตเธอตกอยู่ในอันตราย เพราะเขาตั้งใจมอบบทเรียนให้กับสังคมโดยใช้เธอและครอบครัวเป็นตัวอย่าง มันคือจุดเริ่มต้นของเกมแมวไล่จับหนูที่มีชีวิตเป็นเดิมพัน เธอต้องหาทางรวบรวมความกล้าเมื่อการคุกคามเริ่มจะอันตรายขึ้นทุกวินาที
 

พูดถึงเนื้อเรื่องก่อน เพราะเป็นจุดที่พูถึงได้ง่านที่สุด เนื้อเรื่องหนังเรียกได้ว่า เป็นเส้นตรงทื่อๆ แทบจะไม่มีอะไรพลิกแพลงเลย ออกจะเชยด้วยซ้ำ อารมณ์เหมือนหนังฆาตรกรรมในสมัยก่อนที่ไล่ฆ่ากันตั้งแต่ต้นเรื่องจนสุดเรื่องโดยไม่ต้องคิดถึงอะไร ฆาตรกรสามารถไปโผล่ได้ทุกที่ที่ตัวเอกไป เรื่องนี้ใส่ความเป็นปัจจุบันลงไปหน่อยด้วยการใช้วิธี track เอาจากโทรศัพท์มือถือ เพื่อให้สมเหตุสมผล แต่อาจจะมีกลิ่นอายของหนังเรื่อง Kidnap ที่ Halle Berry แสดงในปี 2017 อยู่บ้างในส่วนของการไล่ล่าของแม่ลูก กับฆาตกรที่ตามล่ากันบนท้องถนน ส่วนที่เหลือก็เดากันได้ไม่ยากแม้กระทั่งตอนท้ายเรื่อง แต่สิ่งที่ผมชอบคือหนังผูกเอาเรื่องราวของเทคโนโลยีที่ทำให้คนเราอารมณ์แปรปรวน และมีความใจร้อนหัวร้อนมากขึ้นกว่าเดิมมาเป็นตัวจุดประเด็นของเนื้อเรื่อง ซึ่งมันคือสิ่งที่เราได้ยินและได้เห็นกันเยอะมากในปัจจุบัน
 

ทีนี้มาพูดถึงข้อดีของหนังกันบ้าง คือหนังมีดีตรงที่สามารถใช้ความตื่นเต้นตรึงคนดูให้ลุ้นไปกับตัวละครได้เป็นอย่างดี ช่วงแรกอาจจะนานหน่อยตรงการปูเรื่องของตัวละคร ราเชล และ ไคล์ ตรงช่วงนี้กินเวลานานไปนิด แต่พอเริ่มเจอกับพี่หมีเท่านั้นแหละ หนังก็จับคนดูให้นั่งลุ้นจนไม่อยากลุกไปไหนได้ดีมากๆ ตลอดทั้งเรื่อง ทั้งๆ ที่หนังอาจจะไมได้โหดเลือกสาดเหมือนหนังฆาตรกรโรคจิตเรื่องอื่น แต่ก็ทำได้ดีน่าติดตาม
 

แน่นอน เดอะแบก ของเรื่องคงหนีไม่พ้นดาราที่ดังที่สุดในหนังแล้วล่ะ อย่าง “Russell Crowe” ที่มาในรูปแบบเฮียหมีความตัวใหญ่ยักษ์ ที่มีฉากนึงเห็นได้ชัดเถึงความใหญ่ เมื่อรองเท้าของเฮียทาบกับหน้านางเอกที่ล้มอยู่ ซึ่งเรื่องนี้เฮียแกใส่ความโรคจิตและโหดเหี้ยมลงไปในตัวละครตัวนี้จนเราเชื่อว่าแกเป็นคนคนนั้นจริงๆ ถึงแม้ว่าเรื่องจะโฟกัสไปที่นางเอกของเรื่องมากกว่า แต่พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า ถ้าไม่ใช่เฮีย หนังจะดูไม่สนุกเท่านี้ เพราะต้องบอกตรงๆ บทนี้เป็นบทที่ไม่มีอะไรเลย แต่เฮียแกทำให้มีอะไรได้ ขอปรบมือให้สามที
 

โดยเนื้อเรื่องแกนหลักของหนังอย่างที่บอกว่ามันคงไม่ได้มีอะไรให้เราเสพย์มากนัก แต่ก็อย่างที่บอกหนังเดินเรื่องได้ดีน่าติดตาม บวกกับฝีมือของนักแสดงอย่าง Russell Crowe ที่ทำให้หนังดูดีขึ้นอย่างมาก ต้องลองไปดูครับ แต่ระหว่างขับรถก็อย่าไปบีบแตรใส่ใครเข้าล่ะ 555 
 

ขอขอบคุณรอบสื่อมวลชน หนังดีๆ จาก สหมงคลฟิล์ม อินเตอร์เนชั่นแนล Sahamongkolfilm International ด้วยครับ

ถ้าชอบบทความนี้ ฝากเพจหนังเล็กๆ ด้วยนะครับ  >>> https://www.facebook.com/DooNangGunMai/