สวัสดีค่า นี่เป็นกระทู้แรกของเราผิดพลาดหรืองงตรงไหนขอกราบประทานอภัยด้วยค่า คือเราก็ไม่เคยคบกับผญ.เลย แค่เคยๆคุยกัน จนขึ้นม.4เราได้ไปเจอเพื่อนคนนึงเราเข้าไปเล่นไปทักบ่อยเลยทำให้สนิทกันเพราะเราเป็นคนเฟรนลี่มาก เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ มันก็เหมือนเรายิ่งรู้สึกมากเท่านั้น เราใจเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่ใกล้มัน ความสนิทของพวกเราคือสนิทแบบสนิทมากๆเป็นจำพวกskinshipอะไรแบบนี้เลย คือเป็นทุกอย่างให้มันแล้วจริงๆอ่ะ กอด จุ๊บ ลูบ เนี่ยทำมาหมดยกเว้นแค่แลกลิ้นกันอ่ะ5555 เวลาเจอหน้ามันนี่เราแทบเยิ้ม หลงไปหมด เราเคยถามมันว่าแบบถ้าเพื่อนแอบชอบงี้จะคบมั้ย มันก็บอกตลอดนะว่าไม่คบหรอก มันไม่อยากทำลายความสัมพันธ์แบบนี้ลงจะคบใครก็ได้ที่ไม่ใช่เพื่อนอ่ะ โอ้โห ฟังแบบนี้แล้วแบบท้อมาก5555 อยากบอกให้จบๆไปเหมือนกันค่ะ แต่มันดักทางขนาดนี้แล้ว ปีนี้ก็อยู่ม.5แล้วอีกเวลาแค่1ปีก็แยกย้าย เรากลัวถ้าเราบอกออกไป คำตอบที่ได้เรากลัวมันจะไม่เป็นแบบที่เราคิด แต่ความมโนของตัวเองอะเนอะ เราดูออกแหละว่าบางทีมันก็รู้สึกดีกับเราเหมือนกัน เพื่อนอะไรวะ ขอจุ๊บ ขอหอมแก้ม ไอบ้า เขิน😳 หวั่นไหวมากๆ มันก็เคยคบผญ.มาก่อน มันก็เคยถามเราเหมือนกัน เราก็ตีเนียนบอกเคยคบเพราะเราคิดในใจแบบมันอาจจะเห็นเราเคยคบเหมือนกัน มันอาจจะพยายามแสดงออกมั่งก็ได้ แต่ไม่เลย เฟรนโซนแบบเฟรนโซนจริงๆ😢

เราเลยอยากจะขอคำปรึกษาหรือแนะนำทีค่ะ ว่าควรทำยังไงให้เลิกคิดแบบนี้สักที มันเป็นไปไม่ได้ แต่เหมือนมโนอยู่ ถ้าจะบอกให้เลิกยุ่งตัดขาดเลย คงไม่ได้แน่ๆเพราะมันคือเพื่อนสนิทของเราค่ะ อึดอัดมากๆ เรารักมัน และมันก็รักเราแบบเพื่อนสนิทคนหนึ่ง