มีแค่คนที่สมหวังเท่านั้นแหละ ที่เชื่อว่าทุกปัญหามีทางออก
เราเหนื่แยแล้ว ไม่ไหวแล้ส ไม่อยากจะอยู่แล้ว แต่จะทำยังไงให้ตัวเองใจแข็งจนกล้าที่จะตีดสินใจตัดขาดกับโลกใบนี้ มันเหนื่อย มันท้แ ไปหมด สงสารลูกที่ต้องเกิดมา ครอยครัวกฌไม่เคยจะดห็ยค่า เราทำไรไม่เคยดีสักอย่าง ถึงตะทำดีเหมือนคนอื่นๆ ก็ไม่เคยดีในสายตาครอบครัว กับคนอื่นสนับสนุน ยกยอ ป้อปั้น ชื่นชมทุกอย่าง มีของขวัญให้ตลอด ไม่ว่าจะวันเกิด วันจบม.ปลาย ไปเที่ยวไหนก็พาคนอื่นไปไดเ เลี้ยงคนอื่นได้ ตัดภาพมาที่เรา ไม่เคยได้ฉลองวันเกิด ไม่มีของขวัญเรียนจบ ได้เกรดดีแค่ไหนก็ไม่เคยได้รับคำชม ไม่เคยได้ไปเที่ยว ไม่ได้เรียนต่อทั้งที่สามารถสอบได้ ต้องหาเงินใช้เอง มันเหนื่อย เหนื่อยมากๆ ไม่เคยได้รับกำลังใจ ไม่เคยเลย ตั้งแต่เด็กจนโต วาสนาเป็นแค่เด็กที่ชิงหมามาเกิด คำก็ภาระ สองคำก็ภาระ ทั้งที่ไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย รู้สึดอะไรก็ได้แต่เก็บเงียบไว้คนเดียว พูดไรก็ไม่ได้ เป็นแค่ที่รองรับอารมณ์ พอเมาก็บอกว่าเราไม่น่าเกิดมา บอกถ้าไม่มีเราชีวิตคงดีกว่านี้ แล้วทำไมปล่อยให้เกิดมา ถ้าต้องมาเจแแบบนี้ก็ไม่อยากเกิดมาหรอก ถ้าเกิดมาแล้วเป็นได้แค่ตัสปัญหาและภาระ