เราแต่งงานกับสามีได้ 3 ปีนิดๆ มีลูก 1 คนอายุ 2 ขวบ แต่งแล้วย้ายมาอยู่ต่างประเทศเลย ( ยุโรป ) ตอนนี้กำลังหางานแต่คิดว่าคงยากหน่อย ด้วยภาษาเรายังไม่แข็งแรงพอ แต่จะพยายามต่อไป ไม่ยอมแพ้ 
เข้าเรื่องเลยนะคะ... ตั้งแต่ช่วงแรกที่แต่งงาน จนถึงวันนี้ เรามองไม่เห็นอนาคตของสามี เค้าติดเกมส์มาก คำว่ามากของเรา คือ...ตื่นมาก้เปิดคอมเลย นั่งทีวีอยู่กับลูกก้ต้องเล่นเกมมือถือ ตอนนอนต้องเปิดเกมส์ค้างไว้แล้วหลับ ... 
ก่อนแต่งงานก้เหนว่าเล่นค่ะ แต่ไม่เหนจะมากแบบนี้ ตอนนี้มีลูกแล้ว ก้ควรมาให้เวลากับลูกมากกว่านี้ แค่เอกสารสมัครเรียนลูก เค้าส่งมา 2 เดือนแล้ว ยังไม่คิดแม้แต่จะเปิดซองเลยค่ะ เราต้องคอยบอกเค้าตลอดว่า ยูอย่าลืมทำนู้น ทำนี้ ในเรื่องสำคัญ เราไม่เคยคิดจะขอเค้าให้เลิกเล่น เพราะรู้ว่าทำไม่ได้ สัญดานคนมันไม่เปลี่ยนกันง่ายขนาดนั้น แต่ถ้าเค้าดีพอ มีความรับผิดชอบมากพอ... อย่างน้อย ก้คงเห็นความสำคัญเรื่องอื่นในครอบครัวบ้าง ไม่ใช่วันๆอยู่แต่หน้าคอม เราเคยพูดหลายครั้ง ทั้งพูดดีๆและทะเลาะ สุดท้ายก้ไม่มีอะไรดีขึ้น แฟนเราถูกออกจากงานได้ 2 เดือนแล้ว ทุกวันนี้อยู่บ้านด้วยกันตลอด ไม่เหนเค้าจะพยายามหางาน หางานได้ 1 ชม. ก้เล่นเกมต่ออีก วันละ 7-8 ชม. ณ วันนี้เรารู้สึกว่าเราหมดรัก เราไม่มีความสุขที่อยู่กับเค้า เพราะไม่เห็นอนาคต รู้สึกใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ที่อยู่เพราะเรายังไม่มีงาน ทนอยู่ก้คงจะดีกว่า หย่าแล้วยังไม่รู้จะทำไงต่อไป สงสารลูกด้วย พยายามคิดเดี๋ยวคงดีขึ้น... แต่เราว่าความอดทน ความรู้สึกเรามันหมดแล้ว และทางเดียวที่เราอยากทำคือ หย่า ... 
พ่อแม่เราบอกให้ทนเพื่อลูก....แต่ถ้ามีพ่อแบบนี้ มีสามีแบบนี้ ก้สงสารตัวเองกับลูก 
ถ้าเราทนเพราะเค้าติดเกมส์ แต่เค้ามีความดีอย่างอื่นมาทดแทน มันก้ยังดี แต่นี่ มองไม่เห็นอะไรเลย นอกจากเค้าบอกว่า I love you, แต่ความรักอย่างเดียว มันกินไม่ได้ 
ถ้าไม่มีลูก เราคงตัดสินใจได้ง่ายกว่านี้มาก แต่เราก้อยากให้ลูกมีทั้งพ่อและแม่ ที่อย่างน้อยอยู่ประเทศเดียวกัน
เราควรจะทำยังไงดีคะ ? ช่วยแนะทางให้เราหน่อย