พวยพุ่ง ในเวิ้งว้าง เบาบาง สัมผัสได้ เพียงสายตา ฝุ่นควัน ฝันฝุ่น เฉกเช่นลมหายใจ ที่วาบหายไปในอากาศ พร้อมคลื่นความคิดถึง โจนทะยานไปอย่างไร้จุดหมาย ฉันกำลังคิดถึงใครบางคน...

อย่างน้อย ฉันก็ให้หัวใจรับใช้เธอ ใช้หยดน้ำตา ละลายความเหงา เวลาคิดถึงเธอ เพียงเพราะรัก เหนือเหตุผลอื่นใด...

อยากจะขอ อากาศดีมีมาเวลาเช้าร้อนเหน็บหนาวคราวให้ไม่สดใสฝนตกใส่ไร้งามตามเป็นไปต่างอะไรใช่มันสำคัญพอ เวลาเจอกับเธอนั้นคือฝันนี้ของฉันที่ไถ่ถามยามที่ขอพูดคุยตอบสอบถามความรักรอแค่นี้พอรอหวังยังหัวใจ